Recenzja

Nie jest to, wbrew marketingowemu tytułowi, książka poświęcona ploteczkom z życia gwiazd PRL. Namiętnie karmieni w ostatnich latach tabloidowymi historyjkami o tym, kto z kim, kto komu i za ile, możemy mieć wrażenie, że otrzymujemy podobnie "sensacyjny" przekaz, tyle że w nieco innej scenografii.

Ten dom „był potężny, absurdalny, spektakularny”. Tak opisywał go Danny, chłopiec, który przyszedł w „domu Holendrów” na świat. Nie znał poza nim innego – w przeciwieństwie do rodziców i starszej siostry Maeve. I na nim, jak na całej rodzinie, i wielu innych osobach, dom odcisnął ogromne piętno. Był czymś znacznie więcej niż budynkiem, niż gniazdem rodzinnym. Stał się fatum, symbolem, ucieleśnieniem życiowych zwycięstw i porażek.

Zacząć trzeba od polityki. Jest bowiem autor powieści „Odnow@” lewicowym, szeroko rozpoznawalnym posłem, warszawskim spadochroniarzem na okręg bydgoski. Co jednak warte podkreślenia i oryginalne, wyjątkowo aktywnym w tymże, regularnie tu od wyborów bywającym, i miastem, i okręgiem żywo zainteresowany. Niewielu jednak mogło przypuszczać, że swe kryminologiczne pasje prywatne przekuje w powieść sensacyjną, całą niemal poświęcając Kujawom, ze szczególnym akcentem na Bydgoszcz.

Zostań jurorem. Zobacz filmy zgłoszone do konkursu "Filmowe Kujawsko-Pomorskie", napisz recenzję i wygraj 500 zł!

Młoda rzymianka Viola postawiła wszystko na jedną kartę – sprzeciwiając się rodzicom (w tym ojcu, uznanemu kardiologowi) porzuciła studia medyczne, by podjąć w Paryżu naukę naturopatii. Bolesność "rozwodu" z rodzicami, jak się okazało, miała nie tylko podłoże w intuicyjnym postawieniu "szarlatanerii” wyżej nad medycyną.

Jest koniec lat 60. XX wieku, w nadmorskim miasteczku, na plaży, narrator spotyka "byłego Dymitra". Dziś to podtatusiały mąż i ojciec, wypoczywający z rodziną, kiedyś – partyzant, którego władza ludowa uwolniła z więzienia z zadaniem wytropienia i wyeliminowania Złowrogiego, wojennego zdrajcy i kolaboranta. Dymitr czuje potrzebę opowiedzenia historii z jesieni 1945 roku: rodzinę ona nuży, otwiera się więc przed obcym…

Kiedy nad moją głową bardzo uciążliwych sąsiadów zamienili równie hałaśliwi, zaczęłam rozmyślać o wpływie ślepego trafu na komfort sąsiedzkich relacji… Gdy po ośmiu miesiącach od tej zamiany nade mną ciągle warczy wiertarka udarowa, a w niedzielę o siódmej rano nad moją sypialnią trwa festiwal głośnych dziecięcych przytupów, nie mogła mi się chyba zdarzyć lepsza lektura niż "Tuż za ścianą" Louise Candlish.

Profesor Kazimierz Michałowski, który jest jednym z bohaterów książki, napisał po jej przeczytaniu niezwykły komplement. Porównał ją z "Murder in Mezopotamia" Agaty Christie, doceniając równie sumienną znajomość atmosfery obozu archeologicznego jak i dbałość o wierność historycznej prawdzie.

Żeby „łatwiej” zrozumieć prozę najpopularniejszego na świecie (i najmodniejszego) japońskiego pisarza, Haruki Murakamiego, warto zbiór jego opowiadań, „Pierwsza osoba liczby pojedynczej”, zacząć czytać od końcowego „Słowa od tłumaczki”, Anny Zielińskiej - Elliott. Wyjaśnia ona, że w języku japońskim „ja” i „ty” określa wiele zaimków osobowych.

Doktor Lisa Sanders z Yale to tak naprawdę dr House. To jej historia, wiedza, doświadczenie i ciekawość nauki stały się inspiracją dla kultowego serialu (którego zresztą była konsultantką).

Regina Brett sama pewnie nie zna odpowiedzi na pytanie, dlaczego jej książki z życiowymi „lekcjami” cieszą się akurat w Polsce tak wielką popularnością. Poradniki amerykańskiej dziennikarki sprzedają się w milionowych nakładach, tłumaczone są na ponad 20 języków, a jednak to my, Polacy (czy dokładniej - Polki) najchętniej wsłuchujemy się w jej rady.

Jest wtedy i jest teraz. Jest fabularna, szpiegowska historia młodych ludzi z czasów II wojny światowej i ich późnych wnuków, ze zdumieniem odkrywających dziejowe karty.

Kto wie, czy życie Fergusa Hume’a, wiktoriańskiego autora ponad stu powieści kryminalnych i fantastycznych, samo w sobie nie jest materiałem na literackie opakowanie. Anglik, po przenosinach z rodziną do Nowej Zelandii, nie był zachwycony swoją karierą adwokacką. Ciągnęło go do pisania – cóż z tego, gdy żaden wydawca ani dyrektor teatru nie tylko nie chcieli przedstawiać jego prac, ale nie chcieli ich nawet przeczytać…

Katarzyna Enerlich wraca na Mazury, bo dokąd by?… I jest to także powrót do dopiero co “porzuconych” bohaterek “Akuszerki z Sensburga”.

Lubię brytyjskość. Nie tę spod znaku pijanych wieczorów krakowskich kawalerów z Manchesteru i Liverpoolu, nie tę jakości Tesco, ale tę z "Ucieczki na wieś”, Wichrowych Wzgórz. I Collina Firtha. "To właśnie miłość” widziałam sto razy i doceniam, że premier Hugh Grant docenia lewą nogę Davida Beckhama. I prawą zresztą też. I choć wciąż nie mogę zrozumieć, jak w jednej narodowej mentalności mogą się kryć premier Johnson i królowa Elżbieta, kocham ich.

Jest bigos. Jest niemiecki jezuita Lucas, jest miłość jego życia I kochanka, żydowska ateistka Rabea. I homoseksualny muzułmanin francuskiego pochodzenia Jules, który ratuje ich z tarapatów. A wszystko to, naturalnie, pod słonecznym niebem Rzymu...

Nieświadoma historii filmu, pomyślałam po ostatniej lekturze, że rzecz ewidentnie nadaje się do sfilmowania. Niespodzianką było więc dla mnie znalezienie informacji, że już ponad 80 lat temu wpadł na to samo... Alfred Hitchcock. Jako że jednak adaptacja Mistrza była dość swobodną wariacją na temat historii spod pióra Ethel Liny White, warto sięgnąć i po pierwowzór, i z ciekawości(ą) zerknąć do produkcji z 1938 roku.

Wessels, Trintawini, Mistras… Ludzi o takich nazwiskach spotkał na swojej nowej drodze życia zawodowego nadkomisarz Gromosław “Grom” Sidorowicz. Być może, innym wydałyby się one jeszcze dziwniejsze, ale już po imieniu policjanta widać, że przeniesiony karnie w mazurskie strony trafił na nie całkiem obcych. Zwłaszcza, że z Markiem Mistrasem przyjaźnił się już w czasach studiów w Szczytnie...

Jednym z najbardziej wymownych, tragicznie obezwładniających doświadczeń doktora Davida Notta z udziału w licznych misjach humanitarnych jest wspomnienie młodej ciężarnej z syryjskiego Aleppo – kobieta, której do naturalnego porodu pozostało kilka dni, padła ofiarą snajperów reżimu al- Asada. Do polowego szpitala trafiła z raną postrzałową brzucha: kula utkwiła w główce nienarodzonego dziecka...

Gdy podsłuchuje się rozmowy o sobie. Jak bardzo to celna myśl, boleśnie przekonała się Vivian Dalton, telefonistka zatrudniona w północnoamerykańskim Wooster przez kompanię Bell. Ostra strzała aforyzmu Stephena Kinga dopadła ją na dyżurze 15. grudnia 1952 roku. Tuż przed zakończeniem zmiany usłyszała bowiem wymianę ploteczek dwóch kobiet – jedna przekazała drugiej szokujące informacje o jej własnym... mężu.

Rauty, wyścigi konne, lekcje francuskiego… Jeszcze ciągle żywe wspomnienia minionych wojen, ale już pełne niepokoju spojrzenia w przyszłość, groźną rosyjsko-niemieckimi zakusami na polską wolność. W takich okoliczność w dorosłe życie wchodzą zakochani Helena i Stanisław...