Kręta droga do Jazzowej, bo biznes to nie bajka - felieton Jarosława Reszki

Sąsiadująca z nią ulica Długa także już nie wydaje się długa, na Rybim Rynku, niestety, nikt już nie handluje rybami, na Wełnianym Rynku nie sprzedaje się wełny, a na Zbożowym Rynku – zboża. Nie miałoby wreszcie sensu odtwarzanie ulicy o brutalnej nazwie Jatki, tylko należało ją od razu nazwać Sowią.

Prezydenta, który ponoć sprawił, że projekt uchwały o zmianie nazwy ulicy znikł z porządku obrad sesji rady miasta, nie przekonały też argumenty swego zastępcy, który tłumaczył, że ulica Jazzowa w miejscu, w którym od 30 lat prężnie działa klub Eljazz, przyczyni się do promocji miasta. No bo skoro ludziska jak w dym walą do Eljazzu na Krętej, to po co im jeszcze ulica Jazzowa.

Trochę mi tylko żal Józefa Eliasza, założyciela i niestrudzonego szefa Eljazzu, który zamieszanie ze zmianą nazwy wywołał. Trudno o to mieć żal do muzyka i biznesmena. Ma prawo walczyć o swoje. Nie doczekał się jednak onomastycznego prezentu na 70. urodziny. Może otrzyma go przy innej okazji? Jazzowa jako nazwa ulicy i tak jest bezpieczniejsza, niż, powiedzmy, aleja Prezydenta Lecha Kaczyńskiego, w którą nie tak dawno temu zmieniła się aleja Planu 6-letniego.

Nic nie zapowiada także sukcesu inicjatywy zbierania podpisów pod petycją o obniżenie czynszu dla właściciela księgarni Toniebajka przy ulicy Gdańskiej. W uzasadnieniu wywieranej na miejski samorząd presji organizatorzy akcji podkreślają zasługi Toniebajki jako reduty wolnego słowa – a to za sprawą odważnych i dowcipnych haseł, wypisywanych w okresie rządów PiS na tzw. potykaczu, czyli tablicy reklamowej, wystawianej na chodniku przed sklepem. Fakt, myśli na potykaczu bywały błyskotliwe, ale wypisywanie sprzecznych z ideologią PiS haseł w mieście rządzonym przez PO i przed księgarnią działającą w lokalu należącym do miasta nie pachnie mi nadzwyczajną odwagą. Przy okazji akcji w obronie Toniebajki wyszło zresztą na jaw, że jej właściciel i tak już korzysta ze specjalnych warunków najmu: - W przypadku księgarni Toniebajka, z uwagi na wieloletnią współpracę, czynsz jest ustalany przy każdym przedłużeniu umowy w drodze indywidualnych negocjacji z ADM. Obecna stawka jest o ponad połowę niższa niż rynkowe czynsze w okolicznych lokalach – poinformowała rzeczniczka prezydenta miasta.

Dziwię się natomiast, dlaczego organizatorzy zbiórki podpisów pod petycją o obniżenie czynszu nie apelują do bydgoszczan o to, by zaczęli kupować książki nie w Internecie, tylko w Toniebajce. Wiadomo, że nie będą tam one tańsze niż w wirtualnej księgarni, ale skoro w grę wchodzi ocalenie reduty wolnego słowa, to cena towaru, przynajmniej dla części klientów, nie powinna być najważniejsza.

Radę dla właściciela księgarni być może znalazłem zaś w wywiadzie z Krzysztofem Barczewskim, szefem agencji impresaryjnej Adria Art w nieodległym od Toniebajki kinoteatrze. On też działa na trudnym, kulturalnym rynku. Co uznaje za przyczynę biznesowego sukcesu? Między innymi dywersyfikację przedsięwzięć. Widzów do tej pory omijających teatr Adria Art ściąga lekkimi komediami i farsami. A gdy część z nich łapie bakcyla teatru, zaczyna pojawiać się i na spektaklach adresowanych do bardziej wyrobionej publiczności.