Bydgoskie kontrapasy - niekiedy dzieło kontrarozumu - komentuje Jarosław Reszka

Działo się to na przejściu dla pieszych koło zabytkowej kamienicy, którą ponad wiek temu postawił dla siebie przedsiębiorca budowlany Józef Święcicki na skrzyżowaniu ulic. Gdańskiej i Cieszkowskiego. Choć to jedna z piękniejszych budowli w mieście, nie życzyłbym sobie dokonać pod nią mego grzesznego żywota.

Pikanterii mojej przygodzie dodaje fakt, że, proszę mi uwierzyć (jako dowód powyżej załączam zdjęcie), kręciłem się po okolicy w ramach modnych ostatnio w Bydgoszczy „spacerów badawczych”. Ten akurat urządziłem sobie sam, by przekonać się, jak idzie malowanie pasów i kontrapasów rowerowych na Pomorskiej, Mazowieckiej, Świętojańskiej i Hetmańskiej.

Optymistyczne spostrzeżenie jest takie, że malowanie idzie, a właściwie już poszło - mimo przeszkód w postaci zawalidrogów parkujących na terenach nowego królestwa rowerzystów. Przy skrzyżowaniach kontrapasy wprost biją po oczach karminową czerwienią. A mimo to rowerzyści nadal czują się na tej czerwieni niepewnie. Na rogu Cieszkowskiego i Pomorskiej, koło pierogarni Caritasu, pewna starsza dama długo deliberowała z rozklekotana damką między nogami, zanim zdecydowała się przeciąć asfalt po karminowym pasie, by po drugiej stronie, wjeżdżając na krawężnik przed wąskim chodniczkiem niebezpiecznie zachybotać się na rowerze.

Na pomysł mojego „spaceru badawczego” szlakiem kontrapasów wpadłem, gdy przeczytałem w „Expressie” jeremiady kierowców na nowe oznakowanie na ulicach pomiędzy Gdańską i Dworcem PKP oraz w pobliżu VI LO. Jeden z kierowców skarżył się na przykład, że z powodu ścieżek rowerowych na Hetmańskiej znacznie dłużej stoi w korku na skrzyżowaniu tej ulicy z Warszawską i dalej Dworcową.

Inny wyraził się bardziej dosadnie: „Nie nazywajcie kontrapasów drogami. To bubel, który przyczyni się jedynie do zwiększonej liczby wypadków i korków. Objechałem te nowe i stare namalowane kontrapasy/ścieżki i za każdym razem obserwowałem to samo: prawie nikt z nich nie korzysta...”

Ja obchodziłem ulice z kontrapasami w piękny, słoneczny dzień, jakich ostatnio nie brakowało. Potwierdzam, że rowerowego ruchu na nich jak na lekarstwo. A do listy ulic zwężonych dla kierowców do granic absurdu, by zachować na nich miejsca do parkowania samochodów i jeszcze zmieścić rowerowy kontrapas, dopisałbym Świętojańską.

Na tej ulicy znajduje się m.in. zabytkowy, świetnie utrzymany gmach szkoły. Dawniej mieściła się w nim zawodówka, a przez ostatnie kilkanaście lat jest to jeden z budynków dydaktycznych Collegium Medicum. Właśnie koło tego gmachu przeszedłem jezdnię, mierząc ją krokami. Po odliczeniu parkingu i pasa rowerowego dla samochodów zostają trzy metry. Na tym odcinku ulicy widoczność jest kiepska. Wystarczy, że rowerzystę wyniesie na łuku i nieszczęście gotowe. Wiele mu nie pomoże, że skręci kark naprzeciwko Collegium Medicum...

I co wy na to, panowie planiści z Zarządu Dróg Miejskich i Komunikacji Publicznej? Może jeszcze nie jest za późno na objazd wspomnianych ulic i chociaż drobne korekty? W interesie zarówno kierowców, jak i rowerzystów.