Wspólna, by dobrze czuł się każdy, dyskutując o sztuce przy herbacie. I tak już od ośmiu lat!

W kwietniu minie osiem lat, odkąd na bydgoskiej mapie kulturalnej istnieje Galeria Wspólna MCK. Nazwa „Wspólna” nie jest przypadkowa…
Galeria Wspólna zainaugurowała swoją działalność 26. kwietnia 2012 roku. Ggdy w 2011 roku ówczesny Miejski Ośrodek Kultury otrzymał nową siedzibę przy ul. Marcinkowskiego 12, zmieniła się dyrekcja oraz nazwa tej instytucji na Miejskie Centrum Kultury. Przeprowadzce towarzyszyła bardzo intensywna i twórcza atmosfera debat i spotkań środowisk artystycznych, związków i stowarzyszeń – odbywał się Kongres Kultury, a Bydgoszcz aplikowała do miana Europejskiej Stolicy Kultury. W momencie, kiedy pracownicy MOK-u z dyrektorką Marzeną Matowską siedzieli już na przysłowiowych kartonach, zostało zorganizowane spotkanie z przedstawicielami artystów plastyków i pisarzy. Efektem było postanowienie o stworzeniu przestrzeni galeryjnej w zwolnionych pomieszczeniach „mokowskich”. Propozycja wydała nam się fantastyczna, dająca nadzieję na niezły zastrzyk energii i nadziei na integrowanie środowisk artystycznych w naszym mieście – i nie chodziło o to, żeby żeby te środowiska zawłaszczyć, zmonopolizować, tylko żeby rozszerzyć techniczny obszar możliwości. Wychodzimy naprzeciw artystom, wychodzimy naprzeciw odbiorcom.

Galeria Wspólna - nazwa wybrana w drodze głosowania na zebraniu członków ZPAP i pracowników MCK. WSPÓLNA, bo otwarta dla wielu środowisk - plastyków, pisarzy, fotografików, architektów, muzyków, wykładowców, dzieci, młodzieży, dorosłych, niepełnosprawnych. Zależy nam, żeby każdy, kto odwiedzi to miejsce, poczuł się po prostu dobrze, nieskrępowany powagą zastanych dzieł, śmiało zadający pytania, śmiało wydający opinie - a to wszystko - przy herbacie.

Pamięta Pani atmosferę towarzyszącą przygotowaniom do otwarcia Galerii Wspólnej na piętrze kamienicy przy ul. Batorego 1/3?
Pracom przygotowawczym (i tu bez przesady!) towarzyszyła euforia! Bez zatrudniania ekip remontowych, wspólnie z przyjaciółmi z ZPAP pracowaliśmy do późnych godzin sprzątając, malując, projektując itd. Przy okazji, dziękuję bardzo Marcie Wiśniewskiej, prezesce m.in. ZPAP Joli Chmarze, prof. Oli Simińskiej oraz Stachowi Stasiulewiczowi za ciężką robotę i niezwykłe zaangażowanie w tworzeniu tego miejsca. Czuliśmy, że to, bez mała, nasz drugi dom. Ale do tego wszystkiego dochodziła też presja. A co będzie, jak nie wypali? Na piętrze? Czy to dobry pomysł? A co z magazynem? Stworzyliśmy radę planującą główne wydarzenia, czyli wystawy.

I pierwsza wystawa była od razu z wysokiego C. Na otwarcie Galerii Wspólnej odbył się wernisaż mistrza Jerzego Puciaty!
Że to będzie wystawa Jerzego Puciaty, to właściwie było bezdyskusyjne i chyba dla większości oczywiste. Nie pamiętam, żeby kogoś trzeba było do tego przekonywać. W jakimś sensie, to było nawet symboliczne… Ikona bydgoskiego środowiska plastycznego, Jerzy Puciata, zgodził się na „inwentaryzację swoich dzieł - malarstwa i rysunków oraz pomyszkowanie w pamiątkach z działalności społecznej - stąd tytuł wystawy „Puciata nieznany”. Pierwszy wernisaż, nieprawdopodobne emocje… Miałam nadzieję, że przy kolejnych rutyna uspokoi moją głowę, ale nie da się popaść w rutynę, za każdym razem nowe wyzwania, inne osobowości, inne problemy. Oczywiście żaden z problemów nie dorównał obecnemu…

Jak dobrze liczę, samych wystaw było blisko sto? Któreś z wydarzeń z życia Galerii Wspólnej szczególnie zapadało Pani w pamięć? Było nietypowe, długo wyczekiwane, zaskakujące...
Trudno mi wyróżnić tutaj takie zdarzenie, ponieważ do każdego z nich przykładamy tyle samo wagi. Artyści lokalni są bardzo ważni, bo to „nasi”, znamy ich, chcemy ich promować, pokazać bydgoszczanom. Zależy nam również, żeby artyści z Polski czy z zagranicy wywieźli z Bydgoszczy dobre wrażenia, żeby nie mieli poczucia straconego czasu, cieszy nas, kiedy zgłaszają się do nas artyści z kraju, bo gdzieś o nas coś dobrego usłyszeli.

Galeria na razie zaprasza wirtualnie...
Koronawirus zdominował wszystkie dziedziny naszego życia. W miniony czwartek miał się odbyć wernisaż ciekawej multimedialnej wystawy autorstwa Katarzyny Tretyn. W kwietniu mieliśmy się cieszyć wspomnieniem twórczości nieżyjącego już malarza i wieloletniego dyrektora bwa, Kazimierza Jułgi. Przymierzamy się do wydania katalogu z okazji setnej wystawy - chwilowo oddalonej.

Wspólna jest i będzie artystycznym salonem w sercu naszego miasta. Czy planują Państwo w niedalekiej przyszłości jeszcze bardziej wzbogacić ofertę?
Plany w naszym salonie - jak go pani ślicznie nazwała - mamy coraz ambitniejsze. Zamierzamy szerzej otworzyć się na zagranicę. Pierwsze doświadczenie mamy za sobą. Gościliśmy siedmiu artystów z Czech. Kolejny artysta miał być w lipcu…, ale resztę pozostawię niedopowiedzianą. W przestrzeni Wspólnej odbywa się wiele wykładów, warsztatów, spotkań różnych grup środowiskowych. Ponadto Galeria Wspólna jako Pracownia Sztuk Wizualnych Miejskiego Centrum Kultury ma pieczę nad estetyczną przestrzenią we wszystkich obiektach: siedzibie głównej, barce Lemara, Pałacach w Ostromecku. Mamy nadzieję, że poprzez swój udział przyczyniamy się do wzbogacania oferty MCK, w tym naszych festiwali.