W ramach obchodów Roku Olgi Boznańskiej (przypadającym w 160. rocznicę urodzin i 85. rocznicę śmierci artystki) Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy zaprasza na wystawę pt. "Olga Boznańska i jej czas". Podczas wernisażu, który miał miejsce w czwartek, 24 kwietnia, w Galerii Sztuki Nowoczesnej, organizatorzy przybliżyli ciekawostki z życiorysu malarki i zaprezentowali kilkanaście prac jej autorstwa na tle dzieł innych artystek i artystów polskich, którzy tworzyli w tym samym czasie - w tym jej nauczycieli i przyjaciół.
Poznanie przez malarstwo i relacje. Wystawa w Bydgoszczy
Odwiedzający wystawę mieli okazję obejrzeć dzieła, m.in.: Stanisława Wyspiańskiego, Anny Bilińskiej-Bohdanowiczowej, Leokadii Łempickiej, Józefa Brandta, Alfreda Wierusz-Kowalskiego, Józefa Czajkowskiego, Józefa Mehoffera, Konstantego Laszczki, Meli Muter czy Hanny Rudzkiej-Cybisowej.
- Wystawa pozwala przyjrzeć się najważniejszym wydarzeniom z życia artystki oraz poprzez malarstwo i jej relacje z ludźmi poznać ją samą. Jest również okazją do zapoznania się z twórczością innych artystów, często dziś mniej znanych ze swoich dokonań, a którzy odegrali w jej życiu mniejszą lub większą rolę. Ekspozycja daje także możliwość obejrzenia prac wielu artystek, zarówno malarek, graficzek, jak i rzeźbiarek, które tak jak Olga Boznańska zapragnęły zająć się sztuką, pomimo wielu przeciwności - mówią organizatorzy.
Kuratorkami wystawy są dr Monika Kosteczko-Grajek oraz Agnieszka Bembnista.
Ekspozycję będzie można obejrzeć jeszcze do 24 sierpnia w Galerii Sztuki Nowoczesnej MOB.
Portrety, wnętrza i martwa natura w dziełach Olgi Boznańskiej
Olga Boznańska (ur. 1865 w Krakowie, zm. 1940 w Paryżu) kształciła się w rodzinnym Krakowie, potem w Monachium, poza systemem akademickim, niedostępnym wtedy dla kobiet. Lekcje w prywatnych szkołach wybranych artystów pozwalały jej poznać technikę malarską, ale również rozpoznać, co ją w sztuce interesuje, w jakim zakresie chce się dalej rozwijać. Malarka tworzyła w okresie Młodej Polski. Działała w Krakowie, Monachium, później przez wiele lat w Paryżu. Swoje prace pokazywała od 1886 r. na licznych wystawach w kraju i międzynarodowych w Europie, Ameryce i Japonii. Była członkinią Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” i Société Nationale des Beaux-Arts, wykładowczynią w Académie de la Grande Chaumière. Malowała przede wszystkim portrety, sceny rodzajowe we wnętrzach i martwe natury.
