Puste koperty i las znaków, drogowe absurdy w centrum - komentuje Jarosław Reszka

Rada Unii Europejskiej i Parlament Europejski 27 października 2022 roku zawarły porozumienie dotyczące bardziej rygorystycznych norm emisji CO2 dla nowych samochodów osobowych i dostawczych, oznaczające odejście od sprzedaży nowych aut z silnikami spalinowymi po 2034 roku. Wiadomość ta chyba dla nikogo z nas nie jest już newsem, bo eurosceptyczni politycy zadbali, by przebiła się do polskich głów wraz z odpowiednim komentarzem o widzących jedynie czubek swego nosa zamożnych eurokratach z Brukseli i listą eurodeputowanych z Polski, którzy swym głosem wsparli ten pomysł. Mniej mówi się o tym, że porozumienie nie zakończyło dyskusji nad tym przepisem i że obecnie trwają negocjacje z wszystkimi państwami członkowskimi Unii Europejskiej, które być może doprowadzą do złagodzenia surowego dla uboższych zmotoryzowanych prawa. Ostatecznie tego, co nas czeka, jeśli chodzi o sprzedaż aut po 2034 roku, powinniśmy się dowiedzieć pod koniec roku 2023.

Już teraz jednak widać w miastach działania, które mają ułatwić egzystencję właścicielom samochodów elektrycznych. Niestety to, co jednym być może w przyszłości ułatwi życie, drugim z pewnością życie już teraz utrudniło. Przykładu nie musimy szukać daleko. W Bydgoszczy na ulicy Markwarta, konkretnie na parkingu przed wejściem do szpitala MSWiA, Enea postawiła stację do ładowania samochodów elektrycznych. Dla klientów Enei, którzy w tym miejscu chcieliby podładować swojego „elektryka”, wydzielono - co widać na zdjęciu - dwie wygodne koperty.

Jak dużym zainteresowaniem cieszyć się będzie stacja Enei na ulicy Markwarta? W 2035 roku być może szalonym, ale na razie żadnym. Mam koleżankę, która mieszka przy skrzyżowaniu Markwarta i 3 Maja. Twierdzi, że do tej pory nie zauważyła, by ktokolwiek korzystał ze stacji Enei. Za to wyłączenie dwóch miejsc parkingowych na przyszpitalnym parkingu zwiększa kłopoty z parkowaniem - przede wszystkim pacjentów szpitala MSWiA. Rzeczywiście, jest to jeden z najbardziej obleganych parkingów w tej okolicy, na którym znalezienie wolnego miejsca graniczyło z cudem także wtedy, gdy nie było stacji do ładowania aut elektrycznych i dwóch kopert dla jej klientów. Mieszkańcy okolicznych domów pewnie jakoś sobie z tym fantem radzą. Gorzej z pacjentami. Na przykład niepełnosprawnymi, którzy przyjeżdżają do szpitala, by skorzystać z zabiegów fizjoterapeutycznych. Ci najbliższy spory i darmowy parking znajdą obok willi na Sielance. Stamtąd do szpitala MSWiA mają około 300 metrów. Niby blisko, ale dla chorego z niesprawnymi nogami to jednak kawał drogi i duży kłopot.

Puste koperty na obleganym parkingu przy szpitalu to niejedyny drogowy absurd, na który zwróciła mi uwagę koleżanka mieszkająca w Śródmieściu. Aby doświadczyć kolejnego komunikacyjnego fenomenu, wystarczy krótki spacer z ulicy Markwarta w stronę placu Wolności. Dla zmotoryzowanych droga na ów plac prowadzi ulicami 3 Maja i Skargi. Ta druga ulica ma długość zaledwie 160 metrów. Jadąc z prędkością 30 kilometrów na godzinę, odcinek ten pokonuje się w 19 sekund.

Ile rzeczy można zauważyć i przemyśleć przez ten czas? Drogowcy najwyraźniej są dużej wiary w potęgę ludzkiego umysłu. Na 160 metrach po prawej stronie ulicy Skargi, jadąc od strony 3 Maja, postawili bowiem... 30 znaków drogowych. 31. jest znak wskazujący parkometr. To w tej sytuacji bardzo cenna wskazówka. Ktoś, kto chciałby dostrzec i zrozumieć wszystkie informacje przekazywane przez las znaków drogowych, powinien na ulicy Skargi zaparkować i przejść się nią, zapoznając się po drodze ze znakami. Teraz, zimą, są jeszcze dobrze widoczne. Gorzej będzie, gdy przyjdzie wiosna i na drzewach rosnących wzdłuż ulicy Skargi pojawią się liście...