Odrażający, brudni, źli - kryminał o polskich policjantach

Podobnie jak Puzyńska, Opiat-Bojarska chętnie na bohaterów swych powieści wybiera policjantów. W ich powieściach kryminalnych charakterystyki „psów” są znacznie bardziej rozbudowane i ciekawsze niż charakterystyki tych, których łapią. Obie pisarki pokazują też słabości służby i ludzi, którzy do niej trafiają. Z tą różnicą, że Joanna Opiat-Bojarska jest zdecydowanie bardziej dosadna w krytyce.

Przed rokiem ukazali się „Kryształowi. Świeża krew”. Powieść ta zainicjowała nową serię, pisaną przez Joannę Opiat-Bojarską. Jej bohaterami są „fusze” (czyli funkcjonariusze) najmniej chyba lubianej formacji w polskiej policji – Biura Spraw Wewnętrznych Policji - formacji, w której służą psy na psy. Tych czytelników, językowych purystów, którzy skrzywili się na nadmiar żargonowych określeń w mojej recenzji, przestrzegam: nie sięgajcie po Opiat-Bojarską, bo po niemal każdym cytacie z jej książek o policjantach będziecie cierpieli. Wulgaryzm goni tam wulgaryzm, a w sprawności ich łączenia w zdania autorka może iść w zawody z więźniami na długiej odsiadce. Ponoć tak właśnie komunikują się ze sobą policjanci, nie wyłączając „kryształowych” z BSWP.

W księgarniach od niedawna mamy już drugą część serii o tej formacji - „Kryształowi. Łatwy hajs”. Tłem dla zmagań nielicznych dobrych (choć i w tym wypadku nie do końca) i złych „fuszy” będą tym razem kluby go-go i pewien klub nieformalny, w którym spotykają się amatorzy seksu ekstremalnego. Punktem wyjścia staje się zbrodnia na młodej Ukraince, którą śmierć dopadła w darkroomie – pomieszczeniu, gdzie w ciemności klubowicze kochają się z kim popadnie i jak popadnie.

Zagadkę śmierci Oleny próbuje wyjaśnić Adrian Piasecki, nowicjusz w ogniwie kryminalnym. Żółtodziób szybko orientuje się, że sprawa jest trudna nie tylko ze względu na dobrze zorganizowany światek przestępczy, który tropi. Jego wysiłki zdają się być nie na rękę także niektórym policjantom – zwłaszcza doświadczonemu „Łysemu”, dowodzącemu oddziałem mającym na celowniku kluby go-go. „Łysym” z kolei coraz bardziej interesuje się „Driver”, drugi dobry policjant, były antyterrorysta, a teraz „kryształowy”. „Driver” też nie ma łatwego życia wśród swoich. Szef trzyma go na krótkiej smyczy, a Zocha, koleżanka biurko w biurko, daje coraz mocniejsze sygnały, że zrobi, co w swej mocy, by pozbyć się ambitnego kolegi. Bo Zocha nie znosi konkurencji…

Jedno jest pewne. Seria o „kryształowych” nie zostanie wykorzystana przez Policję jako materiał promocyjny.

Joanna Opiat-Bojarska, Kryształowi. Łatwy hajs, Wyd. Muza, Warszawa 2019.

Flash odc. 22: Najważniejsze informacje z Kujaw i Pomorza