Gra autorskie piosenki pełne emocji, bo tylko to, co szczere, ma siłę przebicia

Jest Pani taka zosia samosia - sama śpiewa, pisze teksty i komponuje...
Troszkę tak, tak mówią. Lubię sama wykonywać swoje utwory. Nie cierpię, kiedy ktoś grzebie mi w tekstach, w muzyce dopuszczam uwagi, ale jednak sama obsługuję wszystko.
„Rustykalny cyrk” - skąd ta nazwa?
Nazwa dobrze określa zbiór utworów, który się znajduje na płycie. Nazwa zbiera to wszystko. To, co dzieje się wokół mnie i w moim życiu podczas nagrania tej płyty - świetnie to opisuje.
To co się działo w Pani życiu?
Bardziej, co się działo z tą płytą... Te turbulencje były olbrzymie i próba zarejestrowania płyty w finalnym kształcie trwała dwa lata. Nie ma jak „ciąża słonia” - utwory przechodziły najrozmaitsze transformacje - mamy po kilka wersji jednej piosenki, aż w końcu udało się dojść do konsensusu i mamy taką płytę, jakiej ja chciałam.
Trudno jest Panią zaszufladkować.
Najgorsze, gdy mnie pytają: „Co grasz?”. Ja nie wiem, co mam powiedzieć. Gram swoją autorską piosenkę, a co to jest, do końca stwierdzić nie potrafię.
Jest Pani zdobywczynią wielu nagród na festiwalach i konkursach, a ja mam wrażenie, że nadal trudno się Pani przebić w mediach.
To fakt, jest to walka, która trwa od ośmiu lat. Festiwalowe nagrody niewiele dają, oprócz zastrzyku gotówki. Co roku są nowi laureaci, stąd festiwal nie jest metodą na karierę. Jeśli chodzi o muzykę, to myślę, że ostatnia płyta jest najbardziej dostępna dla ludzi i może dotrzeć do szerszej publiczności. Ja rozpoczynałam od piosenki poetyckiej. Mam nadzieję, że tym razem się uda. Mam wrażenie, że trafiłam teraz na dobrych ludzi i mam troszkę szczęścia.
Wszystko zaczęło się w 2008 roku, wtedy to była zupełnie inna Dominika Barabas.
Zupełnie… To była Dominika z gitarą - akustyczna, liryczna. Teraz wydaję się bardziej interesująca muzycznie, choć są ludzie, którzy lubili tamtą Dominikę, stawiam jednak na rozwój.
Zaczęło się też wszystko od klasy skrzypiec. Co Pani dało wykształcenie muzyczne?
Chociażby to, że mogę być dziś zosią samosią, gdyż opanowałam grę na skrzypcach, gitarze, fortepianie, flecie irlandzkim. To wszystko pozwala mi realizować to, co tylko sobie zamarzę.
Najważniejszy moment w dotychczasowym Pani dorobku artystycznym to..?
Dwa momenty, ten drugi jest teraz - uda mi się wystąpić na „Super premierach” na festiwalu w Opolu z piosenką Andy, a pierwszy był przed laty - to Studencki Festiwal Piosenki w Krakowie. Po raz pierwszy wyszłam ze swoimi kompozycjami do publiczności, to był zupełny przypadek - pojechałam i wygrałam.
Lubi Pani rywalizację festiwalową?
Nie cierpię, to jest dla mnie zbyt duży stres. Za to bardzo lubię atmosferę, która towarzyszy festiwalowi, wymianę myśli, te śpiewogry do rana.
Co trzeba mieć w sobie, żeby tak szybko zaczarować publiczność?
Kiedy oglądam kogoś, kto śpiewa, to najważniejsze są dla mnie emocje i to, czy one są prawdziwe. Siłę przebicia ma to, co jest szczere.

Teczka osobowa: Dominika Barabas

Autorka, kompozytorka, multiinstrumentalistka, piosenkarka. Laureatka wielu festiwali, na których zdobywała najwyższe laury - m.in. I miejsce w organizowanym przez radiową Trójkę konkursie „Pamiętajmy o Osieckiej” (2012 ).

Jej najnowszy album - „Rustykalny cyrk” - miał premierę 20 maja. To bardzo różnorodna płyta z przymrużeniem oka, której utwory rozgrzebują kijem mrowisko emocji. Każda piosenka przedstawia inną historię, tekstowi towarzyszy fuzja brzmień ciekawych instrumentów. Artystka ze singlem promującym nową płytę wystąpi 4 czerwca w koncercie SuperPremier w Opolu, a 12 czerwca koncert promujący krążek na antenie III Programu Polskiego Radia.

Magdalena Jasińska zaprasza

do wysłuchania „Zwierzeń przy muzyce” na antenie Radia PiK w środę o godz. 18.10.