Dzieci stają na głowie, aby się nie nudzić. Ani huśtawki, ani drabinki. Pustynia na osiedlu socjalnym

[break]
Matki z ulicy Szpitalnej są w kłopocie. Chciałyby uchylić nieba swoim dzieciakom, a tu ciągle kłody pod nogi. Jednego dnia ktoś się skarży, że maluchy za głośno krzyczą, albo że wciąż się śmieją. Drugiego obrywa się im za to, że siedzą na klatce, że wdrapują się na trzepak albo zjeżdżają po poręczy schodów. Doszło do tego, że jeden z co bardziej zacietrzewionych lokatorów zaczął z zemsty niszczyć dziecięce wózki. Jedna z wielodzietnych rodzin przez dwa lata straciła ich aż dziesięć!

Kolejna bolączka - nieustanne donosy na policję, najczęściej na hałasy. Po którejś interwencji, administracja kazała zdemontować ławki ustawione przez lokatorów. Ławki "produkowały" ponoć hałas i patologię. Matki twierdzą, że przysiadały, by obserwować dzieciaki, które faktycznie bez przerwy się kręcą. A kręcą się, bo tu nie ma co robić! - Nie ma ani bujawki, ani piaskownicy - irytuje się pani Wioleta. - Czy dlatego, że mieszkamy w socjalach? Na Kaplicznej, na osiedlu blaszaków postawiono piękny plac. My musimy iść aż za szpital miejski, aż pod górę koło szkoły.

Latem mamy zbierały pociechy w jedną gromadkę i jazda do Myślęcinka. Teraz proszą o dwie rzeczy: pilnie o próg zwalniający (bo ich dzieci stale biegają, a kierowcy tu pędzą jak szaleni) i o choćby niewielki plac zabaw. Chociaż jeden element, zabawkę, cokolwiek.

Prośbę przekazujemy ADM, która blokami zarządza.

- Tego typu zadania często wykonywane są przy udziale rad osiedli, ale z uwzględnieniem dostępności dla wszystkich mieszkańców dzielnicy - mówi Magdalena Marszałek, rzeczniczka ADM. - Odchodzi się już od obiektów małej architektury, stawianych bezpośrednio przy budynkach. Zachęcamy więc lokatorów do podjęcia inicjatywy przy współudziale rady osiedla. Ze swojej strony zapewniamy, że także będziemy kontaktować się w tej sprawie z właścicielem nieruchomości, jak i z radą osiedla, żeby zaspokoić potrzeby najemców.