Zwierzenia przy muzyce z Olgą Bończyk o jej nowszym singlu, zapowiadającym czwartą płytę

„Więcej niż kochanek” - no, to brzmi naprawdę intrygująco...
Intrygująco rzeczywiście. Skoro już mam ponad 50 lat, to mogę sobie pozwolić na takie teksty - dojrzałe, kobiece, no i takie odważne. Odważne w mówieniu o tym, czego kobieta dojrzała chce tu i teraz, dzisiaj, w tej chwili, bo wiele przeżyła i zobaczyła. Wiele ją dotknęło, wiele zabolało, wiele jeszcze przed nią, ale żeby to, co przed nią miało sens, trzeba wyciągać wnioski z tego, co było. Myślę, że ta piosenka jest swego rodzaju taką odpowiedzią na to, co często siedzi w głowach dojrzałych kobiet. Pojawia się konkluzja i dokonywanie pewnych wyborów w życiu, że coś już było, pewnych rzeczy posmakowałeś, a teraz wybór jest w naszych rękach, więc dokonujemy i chcemy zmian w życiu, które będą dawały poczucie stabilizacji, pewności, spokoju.

Ta dojrzałość Pani jawi się w takich bardzo, mimo wszystko, optymistycznych kolorach?
Wyłącznie. Ja naprawdę od bardzo wielu lat - i to podkreślam z dużym naciskiem - mam poczucie, że chyba wszystkie lęki, wszystkie strachy i chyba nawet większość traum z młodości, z dzieciństwa, naprawdę mam już za sobą. Jeżeli nawet coś gdzieś wyłazi z jakiegoś kąta, to bardzo szybko potrafię rozpoznać i bardzo szybko potrafię sobie z tym poradzić. Tak mi się przynajmniej wydaje. Dzisiaj żyję z poczuciem takiej pewności, że tu gdzie jestem, to właśnie jest to miejsce, do którego zmierzam i to jest wynikiem moich wyborów życiowych - i tych dawniejszy, i tych dzisiejszych.

Wielość doświadczeń, takich mocnych doświadczeń, potem procentuje w kolejnych latach.
Zdecydowanie tak. Ja należę do osób empirycznych - lubię doświadczać, żeby wiedzieć, co z tym zrobić. Nie jestem osobą, która się zaszywa w kąciku i czeka aż coś do niej przyjdzie. Nie jestem osobą, która się próbuje chronić przed złym, raczej należę do tych osób, które doświadczają, próbują żyć pełnią życia, czasami oczywiście dostaje z tego tytułu cięgi, ale łatwiej jest mi wtedy podjąć decyzję, bo wiem, bo rozumiem, bo posmakowałam, bo zrozumiałam, doświadczyłam, zabolało albo wręcz przeciwnie uznałam, że to jest droga, bo takie poczucie szczęścia, które mnie na przykład dotknęło daje mi pewność, że to jest moja droga. Wolę tak, niż posługiwać się cudzymi doświadczeniami.

Czwarta płyta będzie taka bardzo osobista?
Myślę że tak. Dzisiaj jesteśmy w trakcie nagrywania tej płyty, więc nie ma jeszcze wszystkich piosenek, ale te które są, z całą pewnością mają taką tendencję do tego, żeby wszystko to co złe, zostawić za sobą. Ta płyta, która będzie się w tej chwili tworzyć, również będzie płytą o tym, że okej - doświadczamy, ale absolutnie wszystko można przekierować w stronę takiego mądrego, pozytywnego myślenia. O tym, że nie ma takiej rzeczy, którą tylko śmierć może coś zakończyć, nie ma niczego takiego, co mogłoby zupełnie tak przekreślić sens naszego życia, więc myślę, że dopóki żyję, dopóty chciałabym moimi piosenkami raczej wlewać w ludzi optymizm i dawać ludziom takie poczucie, że naprawdę życie ma sens, jeśli wiemy, dokąd zmierzamy.

Wszystkie piosenki będą spółki autorskiej Abramek - Jaszczuk?
Tego jeszcze nie wiem. Na pewno kolejny singiel, który już jest nagrany, dosłownie się w tej chwili masteruje, jest Adama Abramka, ale tekst napisał mój były mąż Jacek Bończyk. Wyjęli z Adamem z szuflady i Jacek też uznał, że ten tekst naprawdę absolutnie po 15 latach fantastycznie się broni, więc został taki, jaki jest.

Pani też potrafi sobie pisać piosenki.
No pewnie, że tak, dlatego przy okazji pomyślałem sobie, że moja kompozycja, może nie jedna nawet, na tej płycie znajdzie się. W tej chwili zbliżają się wakacje, ja raczej nigdzie nie wyjadę, więc będę miała długie dni na to, żeby sobie posiedzieć przy instrumencie i coś spróbować akompaniować, a może nawet napisać tekst.

Niezwykle pracowita z Pani osoba, ale Pani lubi takie napędzanie się z różnych artystycznych stron.
Ktoś mógłby powiedzieć, że jest to pracoholizm. Rzecz w tym, że ja naprawdę bardzo to lubię. Ja bardzo szybko się nudzę, w związku z tym dla mnie wolny czas jest takim rodzajem straty czasu. Nie dlatego, że nic się nie dzieje, tylko dlatego, że nie dzieje się nic zawodowo. Ja po prostu lubię wymyślać, lubię tworzyć, lubię kombinować, planować pewne rzeczy. Mnie to po prostu napędza, ale w taki bardzo pozytywny sposób. Podobnie jak czytanie książek, od czasu do czasu zagranie w tenisa. Gdybym tylko grała w teatrze obawiam się, że w takim schemacie jak był kiedyś, że aktor był w jednym teatrze i tak ciągle w tym samym kotle, to boję się, że mogłoby być niezbyt tęgo z moim twórczym poczuciem. Natomiast to, że śpiewam koncerty, że gram w teatrze, że stoję przed kamerą w takim czy innym serialu, to że coś ciągle się dzieje i ja nie mam czasu na nudę, nic mi się nie przejada, ciągle otaczają mnie nowi ludzie. To niezwykle odmładza.