Samotna wśród ludzi, czyli "Taka piękna śmierć" - książkę recenzuje Jarosław Reszka

Historia rozpoczyna się od poetyckiej wizji kruka, który przysiada na parapecie w bloku w Katowicach i podziwia obrazek po drugie stronie szyby. Za szybą na łóżku przykrytym jedwabną pościelą leży piękna, czarnowłosa dziewczyna. Jest martwa…

Magdalena Majcher jak zwykle bardzo sprawnie porusza się w swoich książkach na pograniczu powieści obyczajowej i kryminalnej. 33-letnia Ślązaczka doskonale zna również topografię terenu, na którym toczy się akcja jej najnowszego utworu. W „Takiej pięknej śmierci” bohaterowie krążą bowiem pomiędzy Katowicami i Zawierciem.

Autorka ta zwykła w życiu szukać inspiracji do swojej obfitej już, mimo młodego wieku, twórczości. Zapewnia, że i tym razem tak było. Smutne losy 19-letniej Pauliny Hajduk, dziewczyny obserwowanej przez kruka, przerwała śmierć, której okoliczności dla śledczych staną się trudnym orzechem do zgryzienia.

Starszy aspirant Michał Góralski z katowickiej komendy miejskiej należy do policjantów, którym chce się chcieć. W domu ma marudną żonę w siódmym miesiącu ciąży, narzekającą, że mąż ją zaniedbuje, lecz nie jest to dla niego powód, aby zaniedbywać pracę. Wiele osób w zawodowym otoczeniu aspiranta chętnie przyjęłoby za pewnik hipotezę, że Paulina, świeżo upieczona studentka pedagogiki na Uniwersytecie Śląskim, z niewyjaśnionych przyczyn popełniła samobójstwo i odłożyłoby akta sprawy na półkę w archiwum. Przecież w koszu na śmieci w mieszkaniu Pauliny leżała strzykawka z resztką insuliny, na której znaleziono wyłącznie odciski palców należące do zmarłej.

Góralski intuicyjnie wyczuwa jednak, że coś tu jest nie tak. Śmierć nastolatki sprawia wrażenie, jakby była starannie upozowana. Tak starannie, że trudno uwierzyć, iż mogła o tym pomyśleć osoba żegnająca się z życiem. Do jej śmierci raczej nie mogła się też przyczynić jedyna osoba poza Pauliną obecna tego dnia w mieszkaniu. Był to jej ojciec, alkoholik i furiat, który spał pijany w drugim pokoju i to on rano wezwał policję.

Góralski więc nie odpuszcza i ciągnie trudne śledztwo. Wraz z nim czytelnik będzie powoli odkrywał prawdę o życiu dziewczyny, która uchodziła za grzeczne dziecko z dobrego domu…

W szerszej perspektywie „Taka piękna śmierć” to opowieść o samotności wśród ludzi, uczuciowym chłodzie w domach dorobkiewiczów, obłudzie i życiu na pokaz. Do głosu dochodzi też wątek okrucieństwa nastolatków wobec siebie i ich egoizmu. Do tego zestawu autorka niespodziewanie dołączyła opowieść o trudnej sztuce wybaczania sobie w małżeństwie.

Udany poetycki prolog z krukiem za oknem niestety nie znajduje kontynuacji w dalszych rozdziałach książki. Niektóre jej fragmenty, zwłaszcza pod koniec fabuły, zaczynają trącić dydaktyką ze szkolnych pogadanek dla dorastającej młodzieży. Sensacyjne zakończenie tej historii sprawia jednak, że warto poznać ją do końca.

Magdalena Majcher, Taka piękna śmierć, Wydawnictwo W.A.B., Poznań 2023.