Pieniądze trzymam na koncie w banku jak najbardziej globalnym. Bank do dostarczania przesyłek na terenie III RP wykorzystuje Pocztę Polską S.A., czyli spółkę akcyjną, której jedynym akcjonariuszem jest wspomniana III RP. Poczta Polska S.A. w mojej okolicy działa mało globalnie, dokładniej mówiąc, nie działa prawie wcale. Przesyłki, które powinny wędrować maksimum trzy dni, otrzymałem ostatnio hurtem, z opóźnieniem około miesiąca. W hurtowej dostawie nie było jednak karty kredytowej, którą miał mi przesłać wspomniany bank globalny.
Napisałem do banku na stronie internetowej, prosząc, by przesłali mi kartę raz jeszcze, ale skutecznie, nie korzystając z usług Poczty Polskiej S.A. W liście do banku opisałem dość szczegółowo moje kłopoty z Pocztą Polską S.A. Reakcja globalnego banku w globalnej wiosce była następująca: „W odpowiedzi na Pana zgłoszenie uprzejmie informuję, że wysyłka karty realizowana jest za pośrednictwem Poczty Polskiej S.A.” Koniec, kropka. Zero refleksji.
Puenta opowiastki jest w miarę optymistyczna. W kolejnym hurtowym zrzucie przesyłek Poczta Polska S.A. dostarczyła mi dwie karty globalnego banku. Jedną już nieaktualną, bo jej numer zastrzegłem, zgodnie z instrukcja bankową, gdy minęło 10 dni roboczych od daty wysłania karty. Druga dostarczona mi karta na szczęście nie była jeszcze „przeterminowana”, więc ją aktywowałem i używam. Ciekaw jednak jestem, co by się stało, gdyby hurtowy zrzut przesyłek Poczty Polskiej S.A. nastąpił kilka dni później, po terminie, w którym powinienem zastrzec kartę. Urzędnicy bankowi wysyłaliby do mnie nową, do us… śmierci, za każdym razem informując, że mają umowę na tę usługę z Pocztą Polską S.A.? Na lepszy, bardziej elastyczny pomysł nikt w globalnym banku by nie wpadł? Ot, globalna wioska, właściwie globalna wiocha.
