Na kościół czy na festiwal?

<!** Image 1 align=left alt="Image 24872" >Gdańskiego kościoła św. Katarzyny nie trzeba byłoby odbudowywać za grube miliony, gdyby wcześniej zadbano o porządne zabezpieczenia przeciwpożarowe. Świętej Katarzyny nie musielibyśmy też podnosić z popiołów wysiłkiem całego społeczeństwa (minister kultury wszak obiecał pokrycie wydatków z budżetu państwa), gdyby wcześniej kościół został ubezpieczony. Rozumiem finansowe dylematy proboszczów wiekowych świątyń. Ubezpieczyć zabytek to nie wykonać remontu dachu. Zamontować czujniki to zrezygnować z wymiany dziurawych rynien. W Bydgoszczy i okolicach najważniejsze zabytki sakralne, na szczęście, objęte zostały opieką. Są ubezpieczone i zabezpieczone - przynajmniej przed pożarem, a koszty instalacji czujek w wielu drewnianych kościółkach pokryła jedna z firm ubezpieczeniowych. I to jest, moim zdaniem, właściwa droga. Duże ubezpieczalnie co roku przecież masę pieniędzy przeznaczają na reklamę. Hojną ręką wydają je na festiwale, telewizyjne show, sponsoring znanych sportowców. Czy bardziej szlachetnym uczynkiem nie byłoby wzięcie pod opiekę cennego zabytku? Reklama w postaci tabliczki z napisem: „ten kościół ubezpiecza i chroni przed pożarem firma X” nie obraziłaby chyba niczyich uczuć religijnych, natomiast działałaby na potencjalnych klientów przez cały boży rok. I nie mówimy tu o astronomicznych wydatkach. Broker, z którym rozmawialiśmy przedwczoraj, zdradził, że rozmowy o ubezpieczeniu kościoła zaczynają się od propozycji składki wysokości półtora promila kwoty, na jaką ma opiewać ubezpieczenie. Policzmy, nieco upraszczając sprawę: w naszym regionie średnia wypłata ubezpieczenia w wypadku pożaru świątyni wyniosłaby ok. 10 milionów. Półtora promila tej sumy to 15 tysięcy. Sporo, ale znam takich ludzi, którzy podobne kwoty wydają na ubezpieczenie samochodu.