Magnetyczna siła podbydgoskiej prowincji - komentuje Jarosław Reszka

Refleksje ekspertów nad tymi wynikami nie były odkrywcze. Często spotykana myśl sprowadzała się do obserwacji, że choć z Bydgoszczy ludzie znikają, to licznie pojawiają się w gminach podbydgoskich, więc nie ma czym się przejmować. Najbardziej zaś zaintrygowała mnie następująca opinia: „Miasto musi mieć jakąś siłę magnetyczną, dzięki której ludzie będą chcieli tu przyjeżdżać”. Niestety, nie pada wskazówka, gdzie tę siłę znaleźć.

Bydgoszczanie, zwłaszcza ci gospodarujący w ratuszu, niech biorą różdżki i szukają. Ja zastanowię się nad siłą przyciągającą bydgoszczan do podmiejskiego obwarzanka. Jako jego mieszkaniec z blisko 19-letnim stażem w gminie od lat odnotowującej stały przyrost ludności (Nowa Wieś Wielka), mam w tym zakresie poparte obserwacjami przemyślenia.

Pierwsze to oczywista oczywistość: walory krajobrazowe. Pięknych lasów, łąk i jezior zazdrości nam niemal cała Polska. Pewnym mankamentem może być tylko brak plaż z ratownikami na krzesełkach. W całym powiecie bydgoskim ostały się takie plaże bodaj dwie: w Borównie i Pieczyskach.

Do walorów środowiskowych nie dodałem walorów klimatycznych. Z tym różnie bywa, a punkt widzenia zależy od punktu… mierzenia. Śledzony przeze mnie czujnik smogu, zamontowany na domu niedaleko kombinatu budowy dróg w Kobylarni, z reguły pokazuje znacznie gorsze odczyty niż czujnik w Brzozie, a niekiedy i gorsze od czujnika na placu Kościeleckich w Bydgoszczy.

Z pracą w obwarzanku jest kiepsko. Jak w całej Polsce, łatwiej znaleźć pracę fizyczną, zwłaszcza jeśli ma się atrakcyjny fach w ręku. Innej trzeba poszukiwać w Bydgoszczy. Podobnie, w Bydgoszczy trzeba znaleźć szkoły dla dzieci, które ukończyły podstawówkę. Do końca tego etapu z edukacją w obwarzanku nie ma większego problemu. Podstawówki nie ustępują poziomem tym miejskim. Są i publiczne przedszkola czy prywatne kluby dziecięce, w pewny stopniu spełniające też funkcję żłobków. Inna sprawa, że nie wszystkie cieszą się zainteresowaniem. Gdy wszedłem na stronę najbliższego klubu dziecięcego, przeczytałem, że na 13 miejsc zajęte są 2 – mimo atrakcyjnych opłat: 700 zł miesięcznie za pobyt i 10 zł dziennie za wyżywienie.

Starsze dzieci do szkoły i wielu dorosłych do pracy musi jeździć do Bydgoszczy. Nie jest z tym najlepiej. Jeśli ktoś nie mieszka w pobliżu ważnej drogi (w mojej gminie jest to DK 25) i korzysta ze zbiorkomu, to na przystankach może tracić wiele czasu i nerwów. Nerwy też można zszargać, pracując z domu, zdalnie. Internet na wsi jest kapryśny, a światłowód w wielu miejscach jest tak realny, jak czarodziejska różdżka.

Większość podstawowych zakupów za to można zrobić na miejscu. Owoce i warzywa kosztują tu wprawdzie drożej niż na przykład na rynku na Wyżynach, ale nie jest to taka różnica, by opłacało się z tego powodu jechać do Bydgoszczy.

Na zakończenie coś, co nie ma ceny: spokój, bezpieczeństwo i dobre sąsiedztwo. Owszem, incydenty, czasem nawet krwawe, zdarzają się, podobnie jak uciążliwi sąsiedzi. Generalnie trzeba jednak mieć wyjątkowego pecha, by trwale zakłóciło to sielankę w obwarzanku.

Przekonałem państwa? Jeśli tak, to czekam na nowych sąsiadów.