Zabawa w policjantów i złodziei, którą organizują chorym na zwolnieniach kontrolerzy ZUS, mogłaby nie mieć sensu i w związku z tym nie kosztować sporych publicznych pieniędzy. W statystykach, które regularnie podsyła mediom rzecznik zakładu ubezpieczeń, brakuje mi jednej ważnej pozycji. Chodzi o zestawienie kosztów kontroli (przede wszystkim roboczogodzin zaangażowanych w te działania urzędników) oraz wychwyconych nadużyć i w ślad za tym cofniętych uprawnień do zasiłku chorobowego. Nawet jednak gdyby się okazało, że koszty kontroli są niższe od społecznych oszczędności z nimi związanych, to mam wrażenie, że z oszustami rozprawić można byłoby się taniej. Wystarczyłoby znaleźć skuteczny sposób na eliminację lekarzy, którzy wystawiają nienależne L4. Pomyślmy na przykład o chorobowym, na które idą osoby zagrożone zwolnieniem z pracy. Ich „choroby” często wydłużają się do kilku miesięcy. Nikt trzeźwo myślący nie ma wątpliwości co do podłoża dolegliwości. Ktoś, kto w takiej sytuacji podpisuje kolejne L4, musi czuć się absolutnie bezkarny.
Bezkarny tylko lekarz
