Upiory „trupiary” z Młynar - kryminalny debiut

Młynary to także miejsce akcji „Burzy” - pierwszej powieści Zuzanny Wysockiej. Wystarczy przeczytać jej kilka pierwszych stron, by odczuć pokrewieństwo „Burzy” do świetnie znanej chyba wszystkim miłośnikom kryminałów serii książek Katarzyny Puzyńskiej, których akcja toczy się w okolicach Lipowa, fikcyjnej wioski na Pojezierzu Brodnickim. Ale uwaga: pokrewieństwo to bynajmniej nie plagiat. Pod tym określeniem należy rozumieć pomysł na ulokowanie zbrodni o skomplikowanych, powikłanych przyczynach w sielskiej scenerii. Wśród pięknej przyrody żyją niekoniecznie piękni ludzie. Jedni są prości do rozszyfrowania. Szkodzą bliźnim z głupoty, wścibstwa albo braku innych rozrywek. Inni pod pozorem normalności i otwartości kryją rzeczywiście mroczne tajemnice.

Socjologiczny pejzaż prowincji to silna strona twórczości Puzyńskiej. A teraz można powiedzieć, że także Zuzanny Gajewskiej. Oto tło społeczne „Burzy”. W Młynarach wraz z mężem i dwoma córkami niedawno osiedliła się Marzena Tolak. Podobnie jak jej mąż, jest socjologiem. Po doktoracie jej kariera nabiera rozpędu. W Młynarach zbierała materiał do książki naukowej, która jest gotowa i wkrótce ma zostać wydana. Poza tym Marzena prowadzi blog „Moje miejsce na ziemi”, w którym zapisuje obserwacje z życia swej nowej małej ojczyzny. Popularności bloga zazdrości jest Chris. To marzący o sławie młody człowiek, rodowity młynarzanin, który po powrocie z saksów założył lokalne radio.

Pewnego dnia, po potężnej burzy, Marzenia Tolak, znaleziona została martwa pod wywróconym drzewem. Nie jest jednak ofiarą żywiołów. Została zamordowana. Czy Chris ma z tym coś wspólnego? Śledztwo zaczyna prowadzić miejscowy policjant, lecz narratorką w „Burzy” jest Ewelina Zawadzka, młoda bizneswoman, prowadząca w Młynarach zakład pogrzebowy, przez złośliwców nazywana „trupiarą”. Jest to także osoba mająca zadatki na niezłego detektywa.

Tłem społecznym powieści Wysockiej są nie tylko małomiasteczkowe dramaty i radości, plotki i prawdziwe życie. Ważnym elementem fabuły jest manipulacja, której ulegamy za sprawą mass mediów, a szczególnie mediów społecznościowych. Jako wieloletnia blogerka, autorka zna te mechanizmy od podszewki. Chris to typowy patostreamer, jak się dziś określa internautów umieszczających w sieci przekazy filmowe, odwołujące się do najgorszych instynktów.

Zuzanna Gajewska, Burza, Wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa 2022.