Tak wygląda Barszcz Sosnowskiego - kwitnie jeszcze w lipcu i teraz jest szczególnie groźny! [2.07.24 r.]

Barszcz Sosnowskiego pochodzi z Kaukazu, skąd został sprowadzony do Europy w XX wieku (roślina nazywana jest "zemstą Stalina" - dop. red.). W Polsce pojawił się w latach 50. i 60. jako roślina pastewna, mająca wspomóc rolnictwo. Do Polski sprowadzony został jako dar radzieckiego Wszechzwiązkowego Instytutu Uprawy Roślin w Leningradzie. Niestety, szybko okazało się, że jest nie tylko trudny do kontrolowania, ale również niezwykle niebezpieczny dla zdrowia ludzi.

Trujący Barszcz Sosnowskiego kwitnie w czerwcu i w lipcu. To właśnie w tym czasie roślina jest najbardziej niebezpieczna dla zdrowia człowieka. Poparzyć się nią można już przebywając w jej pobliżu, żrące toksyczne substancje unoszą się w powietrzu w pobliżu rośliny - to dlatego nie powinniśmy podchodzić do Barszczu Sosnowskiego.

W galerii znajdziesz zdjęcia tej niebezpiecznej rośliny. Wyjaśniamy w podpisach, gdzie rośnie Barszcz Sosnowskiego oraz co robić, jeśli dojdzie do poparzenia.

Zjawisko poparzenia rośliną wyjaśnia Apteka Rosa: "Barszcz Sosnowskiego powoduje oparzenia podobne do tych powstających po oparzeniu wrzątkiem (II i III stopnia). Pojawiają się one do dwóch godzin od kontaktu z toksyczną rośliną. To skutek działania furanokumaryn, czyli związków zawartych w sokach i wydzielinach tej toksycznej rośliny. W obecności światła słonecznego (mowa tutaj o promieniach UVA i UVB) furanokumaryny wiążą się z DNA komórek skóry. Skutkiem jest fotodermatoza, czyli oparzenie - czytamy na stronie aptekarosa.pl".

Barszcz Sosnowskiego to roślina trudna do zwalczenia. Powoduje degradację środowiska przyrodniczego i ogranicza dostępność terenu.

Wygląd Barszczu Sosnowskiego: kluczowe cechy
Barszcz Sosnowskiego (Heracleum sosnowskyi) to okazała roślina o imponujących rozmiarach i charakterystycznym wyglądzie. Poniżej przedstawiamy szczegółowy opis jego najważniejszych elementów.

• Łodyga: Łodyga barszczu Sosnowskiego osiąga imponującą wysokość od 1 do 4 metrów, przy średnicy do 10 cm. Jest głęboko podłużnie bruzdowana, szczególnie w górnej części, a jej wnętrze jest puste. W dolnej części rośliny łodyga jest pokryta purpurowymi plamkami, natomiast wyżej jest zielona. Rzadko występuje owłosienie na łodydze, natomiast ogonki liściowe są mocniej owłosione.
• Korzeń: Korzeń barszczu Sosnowskiego jest palowy i może osiągać głębokość nawet 200 cm. Największa masa korzeni znajduje się w warstwie gleby do głębokości około 30 cm, gdzie silnie się rozgałęziają.
• Liście: Liście tej rośliny są skrętoległe, pierzastodzielne i mogą osiągać średnicę do 150 cm. Składają się z szerokich, przeważnie tępo zakończonych lub krótko zaostrzonych odcinków. Wzdłuż brzegu blaszki liściowej znajdują się krótkie, zaokrąglone ząbki. Kształt liści może być zmienny, co dodatkowo utrudnia identyfikację rośliny.
• Kwiaty: Kwiaty barszczu Sosnowskiego zebrane są w gęsty i duży baldach o średnicy do 50 cm, który składa się z 30–75 baldaszków. Każda roślina może wyprodukować od 1 do 20 tysięcy kwiatów, a czasem nawet do 50 tysięcy. Kwiaty mają drobny, pięcioząbkowy kielich i białą, rzadko zaróżowioną koronę z pięcioma płatkami o długości do 10 mm. Słupek jest pojedynczy.
• Owoce: Owoce barszczu Sosnowskiego to jajowate lub owalne rozłupnie o długości od 8 do 10 mm (rzadko do 15 mm). Składają się z dwóch niełupek, połączonych karpoforem, z których każda zawiera jedno nasiono. Owoce mają oliwkową barwę z czterema brunatnymi smugami przewodów olejkowych i są gęsto owłosione, gdy są młode.