Sport Factory w Bydgoszczy się zamyka, bo nie dbała o klienta i pracownika?

Nie wiem, czy w tych gorzkich słowach zawarta jest cała prawdy i tylko prawda o przybytku w dzielnicy Bydgoszcz Wschód, w którym od wielu lat można było nie tylko dawać sobie kość na siłowni, ale też ćwiczyć fitness, jogę czy pilates. Można było, lecz już nie będzie można, bo to ostatni weekend w dziejach Sport Factory.

I mnie jest przykro z tego powodu. Kiedyś do Fabryki przy Fordońskiej 160 regularnie pomykał także mój syn. Potem rzeczywiście musiało coś się tam zmienić na gorsze, bo poszukał sobie innej kulturystycznej miejscówki. Mimo to ja, wychowany w czasach, gdy ciężary przerzucało się w piwnicy bloku, zaś sprzęt był często chałupniczej produkcji, z podziwem i lekką zazdrości lubiłem rzucić okiem na ćwiczących w Sport Factory. Zwłaszcza wieczorami było ich dobrze widać w przeszklonym, ładnym i nowoczesnym budynku.

Jednak jest mi przykro także z innego powodu. Od niedawna w sąsiedztwie Sport Factory zaczęła prężnie działać inna fabryka. Fabryka Lloyda rodziła się dłużej i w większych bólach. Aby powstała, trzeba było wpierw odnowić zabytkowy budynek bydgoskiej stoczni rzecznej, mającej blisko półtora wieku tradycji. Odwiedzałem to miejsce kilka razy parę lat temu, gdy dopiero ruszały prace remontowe. Przez długi czas miałem wrażenie, że niewiele się tam dzieje. Nabierałem podejrzeń, że być może był to słomiany zapał inwestorów albo przeliczyli się z siłami.

Okazałem się człowiekiem małej wiary. Fabryka Lloyda to dziś jedno z bardziej sympatycznych miejsc koncertów i innych artystycznych dokonań. Co prawda dość odległe od śródmieścia, niemniej dobrze z nim skomunikowane dzięki linii szybkiego tramwaju, który ma przystanek także w tym punkcie. Szybki i często kursujący tramwaj ma również tę zaletę, że osłabia pokusę, by pod klub zajeżdżać prywatnymi samochodami i po imprezie, po kilku drinkach, wracać tym samym autem jako kierowca. Fabrykę Lloyda i Sport Factory zacząłem więc postrzegać jako zalążek małego centrum kultury i rozrywki poza centrum miasta - za to położonego blisko bydgoskiej megadzielnicy - Nowego Fordonu.

Teraz ta moja wizja staje pod znakiem zapytania. Nie wiem, kto się wprowadzi do estetycznego budynku po Sport Factory i czy publiczny charakter tego miejsca zostanie zachowany. I nie wiem też, co się stanie ze sporym terenem pomiędzy Fabryką Lloyda i zakolem Brdy. Gdy patrzy się na to miejsce od strony mostu im. Żeglugi Bydgoskiej, to serce się kraje. Od wielu lat jest to zakątek zapomniany przez Boga i ludzi. Z tym, że przez Boga jakby mniej. Dał on bydgoszczanom piękną, meandrującą rzekę z łagodnymi brzegami. My kiedyś, w międzywojniu, w czasie rozkwitu stoczni Lloyda Bydgoskiego, potrafiliśmy ten dar spożytkować. Ale od zakończenia drugiej wojny światowej przestaliśmy sobie z tym radzić. I nie jest to tylko wina socjalistycznej gospodarki PRL, wszak od jej plajty minęło ponad 30 lat.

Ktoś mi mówił, że teren za Fabryką Lloyda i Sport Factory stoi odłogiem, bo nie są uregulowane kwestie jego własności. Jeśli tak, to warto je w końcu wyjaśnić i uporządkować. Szkoda tego miejsca. Możliwość zainwestowania w działkę nad rzeką mogłaby sprawić, że wizja małego centrum kultury i rozrywki na Bydgoszcz Wschód znów stałaby się realna.