Polski jazzman w Turcji ma mnóstwo przyjaciół oraz... studentów jazzu

[break]
Dla mnie cały czas „profesor”!
Tak, bo byłaś moją uczennicą na warsztatach jazzowych w Chodzieży. To były też moje pierwsze warsztaty, na których wykładałem. Na warsztatach ostatnio byłem po raz 33, najpierw jeździłem do Chodzieży, a od jakiegoś czasu pracujemy w Puławach.
Od blisko 25 lat mieszkasz i tworzysz w Turcji. Jak to się stało, że pewnego dnia postanowiłeś się przenieść do Ankary?
W ogóle tego nie planowałem. W latach 80. z Tomkiem Szukalskim tworzyliśmy duet Sz.-Sz. i jeździliśmy po świecie. Pod koniec lat 80. dostaliśmy zaproszenie na festiwal jazzowy w Ankarze, a potem zostaliśmy zaproszeni do poprowadzenia kursu jazzowego - letniej szkółki jazzu na ich wydziale muzycznym prywatnego uniwersytetu. Następnego roku do Turcji przyjechała ekipa z Polski pod moim dowództwem - Jan „Ptaszyn” Wróblewski, Henryk Majewski, Tomek Szukalski, Jarek Śmietana, Robert Majewski i Ania Jurksztowicz. To się bardzo spodobało - powtórzyliśmy więc to za rok i padł pomysł: „Po co robić warsztaty, skoro można utworzyć wydział jazzu.” Dostałem propozycję w 1990 roku i tak został otwarty pierwszy w Turcji wydział jazzu. Wymyśliłem go sam, nie był samodzielny, a jedynie w ramach muzyki klasycznej. Co roku dostawałem kolejny kontrakt, aż do przejścia na emeryturę. Teraz otwieram nowy wydział jazzu na nowym uniwersytecie w Alanyi.
Turcja Ci się spodobała?
Turcję można poznać, mieszkając w niej. Jeżeli jeździ się do Turcji turystycznie lub w celach handlowych, to powiela się schematyczne myślenie o tym kraju. Ja po pewnym czasie byłem i jestem zachwycony tym, co tam się dzieje. Jestem pod wrażeniem kultury tureckiej. Rzadko zdarzało się, że kiedy jeździłem do innych krajów, miałem od razu tylu przyjaciół.
Turecki już poznałeś?
Na tyle, żeby porozumieć się z kelnerem, celnikiem (śmiech). Lepiej po turecku mówi moja żona. Dużo rozumiem, ale zajęcia prowadzę w języku angielskim, który jest językiem wykładowym na wszystkich wydziałach.
Otworzysz teraz nowy wydział w Alanyi?
Turcja na niewiarygodną skalę inwestuje. Powstaje wiele nowych uczelni, szkół, to jest prywatna uczelnia - niewielki uniwersytet z trzema wydziałami, między innymi jazzu i sztuk pięknych.
Często ściągasz do Turcji Polaków?
Turcja jest fajna, mam mnóstwo przyjaciół, ale niekiedy mi się nudzi - nie ma z kim pogadać po polsku. Wielu muzyków było z Polski. W 1993 roku zorganizowałem koncert z ośmioma muzykami z Polski, między innymi, Janem „Ptaszynem” Wróblewskim, Andrzejem Jagodzińskim, Henrykiem Majewskim, Henrykiem Miśkiewiczem i ośmioma z Turcji - zrobiliśmy program międzynarodowy, który został bardzo dobrze przyjęty. Mieliśmy to powtórzyć w Polsce, ale nie wyszło. Nasi muzycy grali utwory oparte na polskim i tureckim folklorze, to było wyjątkowe doświadczenie dla wszystkich.

Teczka osobowa: Janusz Szprot

Debiutował w Warszawie w latach 60. XX w. Stał się znany jako muzyk jazzowy, grając w Gold Washboard, Royal Rag Jazz Band, Asocjacja Hagaw, Sami Swoi. W latach 80. XX wieku prowadził własny zespół Amalgamat, grał w duecie z Tomaszem Szukalskim.

Popularyzator jazzu w radiu i telewizji, ceniony publicysta. Jest też autorem podręcznika „Podstawy improwizacji jazzowej” (1990). Jest jednym z sześciu Polaków, uhonorowanych w Ankarze medalem Bene Merito za zasługi dla promocji polskiej kultury na arenie międzynarodowej. Odznaczenia wręczył szef MSZ, Radosław Sikorski, podczas uroczystości w Ambasadzie RP w Ankarze.

Magdalena Jasińska zaprasza

do wysłuchania „Zwierzeń przy muzyce” na antenie Radia PiK w środę o godz. 18.10.