Najlepsza aranżacja: święty spokój

I jest mi z tym dobrze, mam nadzieję, że moim zmarłym też. Najcenniejszą rzeczą, jaką w czasie odwiedzin cmentarzy widziałam, była niewiarygodnie piękna, wprost nieziemska gra świateł tuż po zmroku. I te twarze na portretach. Gdybym nawet zainwestowała w drogą aranżację, to nie wiedziałabym, jak zabezpieczyć tę instalację przed ewentualną kradzieżą. I czy w ogóle ją zabezpieczać. Czasami pomniki są zastawiane, niekiedy co do centymetra, ogromnymi zniczami, wiązankami i igliwiem. Trzeba przyznać, że wygląda to imponująco. Dobrze byłoby, żeby za tą galanterią stała życzliwa myśl o zmarłej osobie, wybaczenie, nietarganie tego zmarłego ze sobą, np. w związku z nieskończonymi sporami o kiepski testament, przywoływanymi kilka razy w roku przy wspólnym stole. Nie warto się denerwować. Warto zainwestować. Nie tylko w znicze. W spokój. Doczesny i wieczny. Nie tylko własny.