Jak walczyć o dobro Bydgoszczy? Można poprzez przetarg, ale też poprzez fortel

Zobacz wideo z drona: Przebudowa torowiska i skrzyżowania w rejonie ul. Perłowej i Toruńskiej

Przy wspomnianych wyżej przetargach oferty złożone przez kandydatów na wykonawców okazywały się zdecydowanie, czasem nawet wielokrotnie wyższe niż gotów był wydać inwestor. Prowadziło to do sytuacji, w której trzeba było zrezygnować z części lub całych planów (jak w wypadku rewitalizacji terenów nad kanałem), czyniących szybko wyludniającą się Bydgoszcz miejscem bardziej przyjaznym do zamieszkania.

Niemal każda z tych przetargowych porażek zamiast refleksji nad ceną, jakiej oczekiwał inwestor i rzeczywistymi kosztami budowy, prowadziła do wymiany politycznych kuksańców pomiędzy przedstawicielami rządzących w kraju i rządzących w bydgoskim samorządzie. Te zachowania zrodziły we mnie obawę, że do następnych wyborów samorządowych nic istotnego nie da się w mieście wybudować - ani nawet zacząć budować - bo politycznym zapaśnikom bardziej opłacają się próby rozkładania na łopatki rywali poprzez rozkładanie na łopatki miejskich inwestycji.

A tu miłe zaskoczenie. Co ważne, zaskoczenie dotyczące dużej inwestycji, bo wartej ponad setkę milionów złotych. Myślę o przetargu na budowę czwartego kręgu Opery Nova. Najtańszy oferent zaproponował wybudowanie kręgu za niecałe 95 mln zł i jest to kwota absolutnie do przyjęcia przez dwóch inwestorów - samorząd miasta i samorząd województwa. W dodatku inwestor wydaje się pewny, bo wielokrotnie sprawdzony. Jest nim warszawski Budimex - największa w Polsce firma budowlana, stawiająca lub przygotowująca się do stawiania tak różnych rzeczy, jak sanktuarium w Licheniu i pierwsza polska elektrownia atomowa. Czwarty krąg opery będzie zatem dla Budimeksu kaszką z mleczkiem. I jeśli nikt nie wsadzi kija w szprychy, krąg ma być otwarty w maju 2025 roku, jak w sam raz na kolejny festiwal operowy.

Bardziej ostrożny jestem w ocenie innego wydarzenia, które na bydgoskiej łączce w ostatnich dniach pokazywane było jako duży sukces. Chodzi o sposób na storpedowanie planów rektora Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, dotyczących połączenia dwóch szpitali uniwersyteckich - „Jurasza” i „Biziela”. Jeszcze na początku miesiąca powstrzymanie rektora wydawało się piekielnie trudnym i żmudnym zadaniem, być może niewykonalnym.

Ostatnio jednak bydgoszczanie dowiedzieli się, że blokada fuzji jest prosta, a wymagała jedynie posłużenia się legislacyjnym fortelem. Bez ogródek opowiedział o nim na naszych łamach poseł PiS Tomasz Latos. Otóż umówił się on z posłem Łukaszem Schreiberem, że do projektu dowolnej ustawy dotyczącej ochrony zdrowia zgłoszą poprawkę uniemożliwiającą rektorom uczelni wyższych łączenie podległych im szpitali bez zgody ministrów zdrowia i edukacji.

I tak się też stało. Ustawę o diagnostyce laboratoryjnej ze stosowną poprawką klepnął już Sejm i teraz czeka na opinię Senatu. Jest więc bardzo prawdopodobne, że za parę miesięcy stanie się prawem.

Nie mam nic przeciwko legislacyjnym fortelom, jeśli służą dobrej sprawie. Gotów jestem przymknąć oko także na to, że ograniczenie autonomii uczelni w innej sytuacji może się odbić czkawką. Przyjdzie nowa władza, to najwyżej sobie tę poprawkę usunie. Bardzo niepokoi mnie natomiast to, że fuzja szpitali uzasadniana była przez rektora UMK koniecznością wyciągnięcia ich ze sporych długów. Temu już poselski fortel nie zaradzi. Rozdęte szpitalne struktury i synekury pozostaną niezagrożone. Obyśmy kiedyś za ich trwanie nie zapłacili jeszcze drożej.