Do łazienek dla ochłody

Jednym z wielu miejsc letniego wypoczynku dawnych mieszkańców Nakła były zakłady kąpielowe na Notecią.

<!** Image 3 align=none alt="Image 191968" sub="Dawne „Eldorado” - później restauracja „Pod Kotwicą” - dzisiaj ulica Zanotecie 4 na fotografii z około 1910 roku, gdzie: 1. Kąpielnia 2. Letnia weranda. 3. Budynek restauracyjny. 4. Oficyna zamieszkiwana przez pomocników na śluzach i flisaków">Najstarsze łazienki były na parceli Rudolfa Müllera, mieszczące się na wysokości dzisiejszego portu przy ulicy Noteckiej. Kolejny zakład około 1890 roku uruchomił Karol Schulz przy dzisiejszej ulicy Zanotecie 4. Kąpielnię stanowiły pomieszczenie z drewna posadowione w wodzie przy brzegu rzeki. Wewnątrz była podzielona na część dla nieletnich i dorosłych. W piątki korzystały z kąpielni panie, a w pozostałe dni tygodnia mężczyźni. W budynku mieszkalnym mieściła się restauracja z letnim ogrodem zwana „Eldorado”. Była tam także wypożyczalnia łodzi. Zakład ten nabywali kolejni właściciele, między innymi, Gustav Haupt, potem Balicki i Niedbalski. Kąpielnia egzystowała w tym miejscu do 1929 roku.<!** reklama>

Kobiety i piaszczysta plaża

W 1897 roku magistrat zakupił 12 mórg łąki od Müllera i uruchomił zakład kąpielowy dla kobiet. Potem na tym gruncie w 1925 roku z funduszy miejskich zbudowana zostały łazienki miejskie z czternastoma kabinami i piaszczystą plażą, która była nowością. Miasto łazienki wydzierżawiało, a ich długoletnim dzierżawcą był Stefan Wojciechowski, który na krótko stał się bohaterem skandalu na łamach prasy bydgoskiej.

Zgorszenie w kąpielni

W sierpniu 1927 roku przybyli do Nakła artyści z wileńskiego teatru „Reduta” ze słynnym Juliuszem Osterwą, którzy w Strzelnicy wystawiali sztukę Calderona de la Barca (w tłumaczeniu Juliusza Słowackiego) „Książę Niezłomny”. Przed wieczornym spektaklem kilku aktorów udało się do łazienek miejskich. Jeden z nich chciał skorzystać z kąpieli, pozbywając się jednak całkowicie garderoby. Na takie publiczne zgorszenie zareagował dzierżawca, przywołując słownie artystę do porządku. Słowa nie skutkowały, poskutkowała więc laska Wojciechowskiego, która trafiała w gołego aktora. Artysta opuścił łazienki, a przy jednej z restauracji dobrze odegrał utratę przytomności. Został odstawiony do lecznicy, którą zaraz opuścił całkowicie zdrowy. Wywołał „aferę”, bo o zdarzeniu została poinformowana władza miejska i policja. Ówczesna policja w przeciwieństwie do dzisiejszej w lot zorientowała się w granej przez artystę komedii. Zarząd miasta zaś przesuwał punkt z incydentem na łazienkach na kolejne posiedzenia, aż sprawa się rozeszła jak siniaki na ciele artysty. Wojciechowskiemu gazeta przywróciła dobre imię.

Łazienki miejskie spłonęły w styczniu 1945 roku. Zbudowane zostały ponownie w latach 1949/1950 przez więźniów z Potulic. Na tych odbudowanych łazienkach odrodziły się także zabawy, ustawiano ring, na którym walki staczali bokserzy nakielskich klubów - Stali, a później Kolejarza. W tym ostatnim zaczynał karierę jedyny z Nakła mistrz Pomorza juniorów w boksie (1955 rok - waga ciężka) Norbert Skupniewicz, późniejszy profesor Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu.

Rzeka za brudna na kąpiel

W 1968 roku Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna wydała decyzję o zamknięciu kąpieliska nad Notecią. Powodem było zanieczyszczenie rzeki. Największym jej trucicielem były Zakłady w Potulicach, które ścieki odprowadzały rowem melioracyjnym powyżej kąpieliska do Noteci, o czym donosiła „Gazeta Pomorska” z dnia 1 lipca 1968 roku. Gazeta informowała także, że wkrótce zostanie zbudowany basen kąpielowy kosztem mieszkańców miasta, zakładów pracy, a resztę pieniędzy dołoży Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Wyrzysku i Wojewódzki Komitet Kultury Fizycznej w Bydgoszczy. Basen zbudowano i służył faktycznie około 30 lat. Dzisiaj na jego miejscu zbudowano nowy, ale jak długo on przetrwa, zadecydują koszty jego utrzymania, a w ślad za tym podatnicy. <!** Image 2 align=none alt="Image 191967" sub="Reklama zakładu E. Balickiego zamieszczona w Orędowniku Powiatowym - organie urzędowym dla powiatu wyrzyskiego, 1920 nr 19.">

Nakielski kąpieliska

• Najstarsze w Nakle łazienki były na parceli Rudolfa Müllera mieszczące się na wysokości dzisiejszego portu przy ul. Noteckiej.

• Kolejny zakład około 1890 roku uruchomił Karol Schulz przy dzisiejszej ul. Zanotecie 4.

• W 1968 roku Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna wydała decyzję o zamknięciu kąpieliska nad Notecią.