<!** Image 1 align=left alt="Image 11295" >Mamy satysfakcję, bo nasza akcja „Express radar” wywołała większe poruszenie niż oczekiwaliśmy. Wahaliśmy się, czy bydgoszczanie nie będą nam mieli za złe, że patronujemy zasadzkom na kierowców lubiących nawet w miejskim ruchu „dać po garach”. Tymczasem od pierwszego dyżuru z policjantami dzwonią do nas Czytelnicy, by wskazać kolejne niebezpieczne ulice albo po prostu pogratulować pomysłu. Widać z tego, że czasy się zmieniają - i my wraz z nimi. Nie ma już powszechnej tolerancji dla pijaków za kółkiem ani dla chojraków, którzy na osiedlowych uliczkach startują z piskiem i smrodem opon.
Każdy kij ma jednak dwa końce. Niebezpieczna jest prędkość, ale równie niebezpieczny może być brak prędkości. Doświadczam tego od kilku tygodni, kiedy przychodzi mi wracać do domu pod Bydgoszczą ciemnymi i zamglonymi szosami. Prędko i wolno to pojęcia względne. Kiedy, dla przykładu, wypada się za bydgoskim Makro na dwujezdniową szosę inowrocławską, to nawet przy marnej widoczności poruszanie się nią z prędkością ślimaka nie jest rozsądnym pomysłem. Jedziesz osiemdziesiątką i w pewnej chwili widzisz przed sobą drogowego „snuja”, który sprawia wrażenie jakby stał na jezdni. Najczęściej przy tym oszczędza akumulator i żarówkę, nie zapalając tylniego światła przeciwmgielnego.
Pół biedy, kiedy taki król szos snuje się prawym pasem. Gorzej, kiedy „bezpiecznie” jedzie po przerywanej linii lub uparcie trzyma się lewego, zwykle mniej wyjeżdżonego pasa, i ani myśli reagować na mrugnięcia światłami. Siedzieć takiemu na ogonie strach - jak przyhamuje, stłuczka gotowa. I nie będzie to kolizja z winy „snuja”, bo drogówka uzna, że to ten nerwus jadący za nim nie zachował bezpiecznego odstępu.
