Nasza Czytelniczka z prośbą o pomoc w zakupie węgla zgłosiła się do ROPS „Błonie” w zeszłym miesiącu, ale wniosku jeszcze nie złożyła, twierdzi, że czeka na sygnał od pracownika socjalnego. Sprawa ma się rzekomo sfinalizować w połowie listopada. Pani Bożena martwi się, bo jest coraz zimniej. - Przekraczam próg dochodu, upoważniający do udzielania pomocy przez państwo, ale komornik zabiera większość tego dochodu, w ręce zostaje mi 400 zł. Mieszkam z synem w zawilgoconej piwnicy przerobionej na mieszkanie. Liczę, że ośrodek pomocy społecznej i tym razem pomoże.
Budżet MOPS każdego roku przypomina za krótką kołdrę. W 2014 roku miasto przeznaczyło na finansowanie ogrzewania najbiedniejszym 615 tys. złotych. W bieżącym roku pieniędzy jest mniej: 270 tys. od prezydenta i 120 tys. zł z zasobów MOPS. Całość rozdzielana jest na rejonowe ośrodki według potrzeb. - Staramy się pomóc każdemu potrzebującemu, zdarza się, że ludzie przekraczający wymagany próg mieszkają w tak ciężkich warunkach, że także kwalifikujemy ich do sfinansowania zakupu opału - mówi Małgorzata Raczyńska, kierownik ROPS „Błonie’. Wyjaśnia, że budżet planowany jest zawsze na podstawie zeszłorocznych danych. W zeszłym roku ROPS „Błonie” objął pomocą 570 rodzin. Jak dotąd, dofinansowanie otrzymało 197 rodzin. - Pieniędzy szukamy, gdzie się da, najczęściej przesuwając je z innych zadań - tłumaczy nasza rozmówczyni. - Zdarza się, że organizacje charytatywne, np. Polski Komitet Pomocy Społecznej, zapewniają odzież ubogim, a wtedy my możemy pieniądze przeznaczone na odzież przenieść na opał. Dajemy pieniądze i prosimy o przedstawienie faktur. Czasami klienci wręczają nam plik paragonów, np. jeśli kupują węgiel na worki. Bodajże raz zdarzyło mi się podpisać odmowę z powodu przekroczenia progu dochodu.
