Pani Basia mnie zabiła [CAŁY TEN POP]

Ani pan poseł Brejza, co to się nieźle zapowiadał, ale ugrzązł w komicznie bezsensownych, antypisowskich harcach. Smutnawo mi, bo prace ambergoldowej komisji coś tam jednak, wbrew opiniom narzekaczy, pokazują.

Jasne, wiem, że medialne zapiewajły jednej strony przekonują, że cała ta komisja to tylko hucpa i wielkie łowy na rodzinę Tusków, a drugiej, że całe państwo PO symbolizuje ten nieszczęsny prezydent Adamowicz, ciągnący na linie samolot OLT. Ale jak rzadko mamy też okazję podejrzeć, jak funkcjonuje państwo teoretyczne, znane ze słynnych pogwarek w knajpie u pana Sowy. Bo jak byśmy tak oderwali się od politycznej łomotaniny, to zobaczymy paradę urzędników, nadzorców i misiów z wymiaru sprawiedliwości, którzy nic nie pamiętają, nic nie robili, za nic nie odpowiadają. To, co wyczyniała w tym tygodniu pani prokurator Barbara, zajmująca się szefem Amber Gold i jego firmą od 2009 do 2012 roku, zabiło w Polakach-szarakach chyba resztki wiary wszelakiej w państwo nasze kochane. Sympatyczna pani Basia nie przeprowadziła właściwie żadnych przesłuchań, starającą się coś zrobić policjantkę skutecznie zgasiła, odmówiła rozpoczęcia śledztwa, w końcu je umorzyła. Nie wiem oczywiście, czy to korupcja, lenistwo czy zwykły brak kompetencji. Ale wiem, ile średnio zarabia w Polsce prokurator. Otóż 9 tys. miesięcznie. Wychodzi więc na to, że za taką pracę pani Basi zapłaciliśmy górę pieniędzy.

Ale zaraz pewnie usłyszę, że przecież ludzie wpłacający kasę do Amber Gold byli sami sobie winni, jak frankowicze i inni naiwniacy. Tylko w takim razie po co nam te wszystkie komisje nadzoru, agencje i gromady urzędników, co to za ciężką kasę mają zapewniać nam bezpieczeństwo? Jak się ich zwolni, to wyjdzie na to samo, a przynajmniej będzie taniej.