Od zera do Ambera

Bo jakby się twórcy sequeli nie nadymali, to i tak wychodzą im z reguły nudne odgrzewańce. U nas też po medialnym błysku przed 13 laty komisji do spraw afery Rywina, co rusz próbowano ten sukces dogonić. I co? I bida z nędzą.

Bo albo - jak przy Orlenie czy PZU - temat był za trudny, albo grajkowie mało wyraziści. Jeszcze najbliżej chwały wszechpolskiej była komisja hazardowa, kiedy to niejaki pan Rosół, młody aparatczyk z PO, zdrowo przeraził lud polski, pokazując, jacy ludzie dokazują w kraju nad Wisłą.

Może dzięki temu lżej znieśliśmy potem te mądrości przy ośmiorniczkach... Ale gdzież hazardowcom do afery Rywina! To wtedy zacząła się na dobre sława panów Ziobry, Nałęcza, Rokity, czy naszego regionalnego Bogdana Lewandowskiego. To wtedy padło słynne „Jest pan zerem, panie Ziobro”, gadano o pionowych korytarzach i kolowych skarpetkach „pedałów”, jak się szczerze rzekło pani poseł z lewicy. Ale tak naprawdę - wbrew smędzącym malkontentom - komisja pozwoliła po raz pierwszy zajrzeć Polakom-szarakom do maszynerii władzy. Bo choć ci Polacy sobie wyobrażali, jak to wygląda, to na własne uszy przekonali się, że jest jeszcze przaśniej i straszniej.

Od paru dni wiemy, kto nas będzie czarował w komisji w sprawie Amber Gold - gdzie grillowany będzie pan Tusk, jego uroczy syn, a jak się znajdziej pretekst, to pewnie i piękna córa. Z leciuchnym niepokojem zastanawiam się więc, czy pani Wassermann i pan Suski to format Rokity i Nałęcza. Bo siewcą atrakcji będzie zapewne poseł Pięta. To ten pan, który w czasach młodzieńczych, czyli w mrokach PRL, ukradł podobno jakiejś kobiecinie portmonetkę, bo zbierał na powstanie zbrojne. Powstanie nie wybuchło, na szczęście pan Pięta chyba przestał zbierać portmonetki . Ale może się co do komisji mylę? Bo właściwie to byłoby miło, gdybyśmy dowiedzieli się, dlaczego można było bezkarnie miesiącami nabijać w butelkę tysiące Polaków.CP