Niełatwa miłość Fordonu do Bydgoszczy - komentuje Ewa Czarnowska-Woźniak

Kiedy 19 kwietnia obchodzimy następną rocznicę nadania Bydgoszczy praw miejskich (w tym roku 677.), potocznie dziś określaną urodzinami miasta, powtarzają się te same scenariusze - patetyczne i wzruszające, oficjalne i ludyczne. Media społecznościowe mają w tym wymiarze taką zaletę, że jest okazja, by dość powszechnie wyrażać swój stosunek i do takiego wydarzenia. I chętnie z tego korzystaliśmy.

Między innymi pojawił się też nieco żartobliwy, acz mocno uszczypliwy manifest aktywnego grona miłośników Starego Fordonu. Tej części Bydgoszczy, która zaledwie kwartał temu obchodziła własną znaczącą rocznicę - 50-lecia przyłączenia dawnego miasteczka do większej sąsiadki. Słodko-gorzki charakter tego wydarzenia też zresztą interaktywnie i bardzo żywo był na różnych forach internetowych komentowany. I siedzi w sercach i głowach „starych” fordonian, którzy by się dali pokroić za swój kawałek świata na porcje - jak nie przymierzając - urodzinowego tortu.
„Moja kochana żono Bydgoszczu, to ja Twój mąż Fordon” - napisali we wstępie już szóstej okolicznościowej odezwy, w której pobrzmiewa nuta rezygnacji, że już wiadomo, że rozwodu nie będzie, choć dawny kawaler („ładny, ciekawy, schludny i perspektywiczny”) po ślubie wpadł w sidła większego ośrodka „jak kamień do Wisły”. Życzy sobie jednak wzajemności i w jej ramach ma pewien (nie oszukujmy się, partykularny) interes do zrobienia. Otóż, chciałby oddać, a dokładniej przerzucić na śródmiejski brzeg Brdy, trochę bałaganu znad Królowej rzek. „(...) ja chętnie dostarczę w to miejsce 500 ton wiślanego piachu, zabytkowe Stary 66, zdezelowane dźwigi i kilka ton zardzewiałego żelastwa. Ja mam tego przy moście po filary. (...) dorzucę kilka zabytkowych barek, które blokują mój port. Ty masz Brdy po kokardę i sobie je gdzieś zacumujesz. Lemara się ucieszy”.

Tak piszą w desperacji, choć wiedzą, że Miasto niewiele tu może, bo niewtajemniczonym musimy podpowiedzieć, że opisywaną dowcipnie solą w oku fordoniaków jest „złomowisko” koparek i ciągników używanych do niedawna do wydobywania piasku i kruszywa z Wisły, które strasznie szpecą nowo wybudowane nabrzeże, psując perspektywę pięknie zrewitalizowanego wjazdu do Bydgoszczy od strony Fordonu. W tym rzecz jednak, że ten kawałek terenu nie należy do miasta, a do Wód Polskich, na miejscu nie widać żadnych postępów, o czym wielokrotnie (i bezskutecznie, niestety) pisaliśmy... Czy „list miłosny” Fordonu do Bydgoszczy to zmieni? Wątpliwe, niestety.
Trzymamy za to z całej siły kciuki, by bardziej powiodły się Stowarzyszeniu Miłośników Starego Fordonu próby zwrócenia uwagi na absolutnie nagminne zjawisko, które „urodziło się” niedawno i jest do wyplenienia od ręki. Na owym pięknie wyremontowanym nabrzeżu, wraz z piękną pogodą, pojawiły się tłumy spacerowiczów. Nareszcie jest gdzie spędzać wolny czas i... brudzić?!

- Inwestycja oddana cztery miesiące temu jest przyjazna dla rowerzystów, spacerowiczów, starszych, młodszych - wszystkich. Niestety, także dla tępaków i ignorantów? Bo jak inaczej można nazwać osoby, które pozostawiają niedopałki w kwietniku, gdy 20 cm obok stoi kosz na śmieci? A co można powiedzieć o prymitywnym amatorze orzeszków pistacjowych, który uważa, że nabrzeże to jego chlewik? A co z osobnikiem, który wciska papierki i pety między deski ławek? - piszą ostro na swym profilu fejsbukowym.

- Nie bądźmy obojętni! Twórzmy społeczną presję. Samo oburzenie nie wystarczy. Zwracajmy uwagę takim gburom, bo sami z siebie nie dotrą do elementarnych zasad korzystania z miejsc publicznych. Musimy wspólnie o nie zadbać. Świat obchodził Dzień Ziemi. Tu jest nasza ziemia, nasze miejsce. Czujmy się gospodarzami! - apelują miłośnicy Starego Fordonu.
Święte słowa, prawda? I ze Śródmieścia Bydgoszczy, i z Fordonu, i może w gościnie z daleka. Zróbmy sobie, sami dla siebie, coś miłego. Tyle można, nie tylko od święta.
Zobacz wideo: Uroczysta sesja Rady Miasta z okazji urodzin Bydgoszczy