W „Węgliszku” 18 lutego o godz. 17.00 odbędzie się uroczystość z okazji 10-lecia „Akantu”, wydawanego nad Brdą ogólnopolskiego miesięcznika literackiego.
<!** Image 2 align=right alt="Image 76078" sub="Trzy lata temu „Akant” z naczelną Jolantą Baziak świętował 100 numer /Fot. Alicja Dużyk">Dekada w życiu niszowego periodyku, to szmat czasu. Nie nosi bowiem „Akant” żadnych znamion pisma zabiegającego o tani poklask i przypadkowego czytelnika. A jednocześnie jest otwarty na każdego, kto chce wziąć udział w dyskusji o kondycji polskiej literatury, bądź spróbować wejść w jej krąg ze swoją twórczością. Na łamach „Akantu” można wychynąć z cienia niepamięci, można też zaistnieć debiutując. „Buszujący w recenzjach” i pracach krytycznoliterackich łatwiej znajdą drogę do tego, co wartościowe, a komu adrenalina owocnie krzyżuje się z twórczą weną, staje w konkursowe szranki.
Pierwszy numer „Akantu” ukazał się w styczniu 1998 roku, ale zamiast 100 wydań, uzbierał po dziesięciu latach 130 numerów! Rocznie pismo ukazuje się bowiem 13 razy, a swoistym bonusem jest wieńczący cykl, bieżący indeks autorów i pomieszczonych recenzji. Stefan Pastuszewski - wydawca - przywołuje tu funkcjonujące określenie „listy obecności literatury polskiej”, będące dla pisma nadaniem tyleż prestiżowym, co zobowiązującym. Wśród tych autorów jest czterdziestka stale współpracujących z „Akantem”, w tym przekładających na język polski literaturę innych kultur. W tę pochodzącą z Litwy, Łotwy, Białorusi i Estonii zanurza się regularny insert do „Akantu” - „Świat Inflant”, któremu - w miarę możliwości - towarzyszą młodzieńcze „Cudne Manowce”.
<!** reklama>Głównie do młodych adresuje miesięcznik konkursy poetyckie o „Wieniec Akantu”. Ogłaszane od 2000 roku, mają swoje tematy - weźmy pierwszy: „Dwa światy w jedno: kobieta i mężczyzna” i ostatni: „Wolność. Po co wam wolność?”, a zyskamy wyobrażenie o przekroju zagadnień i płynącej zeń inspiracji. Każdy konkurs zamyka wydanie almanachu - obszernego, bo bywa, że dla stu uczestników i kilkuset wierszy!
Jest w końcu ukazujący się w 1,5 tys. egzemplarzy „Akant” liczącym się forum dyskusyjnym, żeby wymienić niezwykle ożywioną debatę pt. „Jaka jesteś, współczesna poezjo?” oraz kolejne dotykające stanu prozy polskiej, czy teatru. Sam fakt uporczywego inicjowania przez dekadę podobnych rozważań trudno przecenić.
PS Najlepszy jubileuszowy komentarz napisało życie. Zainteresowanie Warsztatami Literackimi, prowadzonymi, m.in., przez redaktor naczelną „Akantu” Jolantę Baziak, wymusiło większą częstotliwość spotkań - teraz w każdą 1 i 3 sobotę miesiąca o godz. 14.00 w „Węgliszku”.
