<!** Image 1 align=left alt="http://www.express.bydgoski.pl/img/glowki/reszka_jaroslaw.jpg" >Kontrolerzy biletów w miejskich tramwajach i autobusach mają równie dobrą opinię jak, powiedzmy, strażnicy więzienni czy osoby łapiące bezpańskie psy. I równie pogardliwe przezwiska: „klawisz”, „hycel” i „kanar”. Co zastanawiające, takiego określenia nie doczekali się, na przykład, konduktorzy sprawdzający bilety w pociągach. Czy dlatego, że kolej kiedyś cieszyła się w Polsce wysokim prestiżem? Nie znam też odpowiedzi na pytanie, skąd się wzięło słowo „kanar”. Stawiający to pytanie internauta doczekał się w sieci tylko jednej, lapidarnej odpowiedzi: „bo kiedyś nosili na czapkach żółte otoki”. Być może, nie pamiętam.
Mimo jawnej niechęci do klawisza, hycla i kanara zdajemy sobie sprawę, że ktoś tę pracę musi wykonywać, by psy nie kąsały nam łydek na ulicy, przestępcy z wyrokami nie buszowali po kraju, a miejski tabor na kółkach był odnawiany bez podnoszenia podatków. Bardzo niski status społeczny „kanara” musi jednak wpływać na rekrutację do pracy. Ten fach podejmują albo ludzie z finansowym nożem na gardle, albo nieczuli na brak społecznej akceptacji.
<!** reklama>Przedstawicieli obu grup lepiej nie drażnić i nie prowokować, bo ich reakcje są nieprzewidywalne. Z tego samego powodu przepisy, w których ramach działają „kanary”, powinny być sformułowane bardzo precyzyjnie. Na pewno bardzo ryzykowne byłoby przyznanie im prawa do samodzielnego zatrzymywania gapowiczów. Nie obawiałbym się natomiast tego, że „kanary” będą w zmowie fabrykować fałszywe oskarżenie gapowiczów o ucieczkę. Dlaczego? Bo sporo z tym zachodu, a korzyść dla „kanara” żadna
