Ze strażników miejskich nie róbmy strażników Teksasu - Minął tydzień [felieton Jarosława Reszki]

Moje serce raduje się dlatego, że z beztroski, żeby nie rzec rozpasania, jeźdźców Apokalipsy na dwóch kółkach nie wyleczyły nawet śmiertelne wypadki. Najczęściej rozpisywano się o tym, gdy sprawcami stawali się miłośnicy hulajnóg, ale warto pamiętać, że i rowerzyści nie byli tu bez winy. Przypomnę chociażby głośny wypadek z epilogiem w sądzie w Toruniu, kiedy to jeden nastolatek drugiego wiózł na kierownicy, po czym stracił równowagę i na przejściu dla pieszych staranował staruszkę. Kobieta nie przeżyła…

Dobrze, że nie tylko policja będzie dysponowała kijem na takich piratów. Dlaczego zatem jednocześnie odczuwam zmartwienie? Otóż niepokoi mnie to, kiedy coraz większa grupa ludzi uzyskuje uprawnienia mogące zagrozić cudzemu zdrowiu, a nawet życiu.

Lata temu przeżyłem chwilę grozy podczas grzybobrania. Pojechałem na nie przez podbydgoski las duktem, na którego początku stała tablica z napisem „droga dopuszczona do ruchu publicznego”. Niestety po paru zakrętach i skrzyżowaniach z innymi duktami pogubiłem się i po prostu jechałem przed siebie z nadzieją, że za chwilę las się skończy. Zanim tego doczekałem, zauważyłem we wstecznym lusterku ostro zasuwającą za mną terenówkę. Za chwilę jej kierowca szybko mnie wyprzedził, po czym równie szybko zajechał mi drogę. W ostatniej chwili zdążyłem wyhamować. Za kierownicą terenówki nie siedział killer, lecz leśniczy, który bez wchodzenia w dyskusję wlepił mi mandat za szwendanie się w aucie po lesie.

Nie kwestionuję tego mandatu. Uważam jednak, że leśniczy nie powinien wcześniej rżnąć Steve’a McQueena z „Bullitta”, bo ani on zapewne nie był szkolony do takiej roli, ani ja nie wyglądałem na gangstera z San Francisco.

Wracając z lasu do bydgoskiego śródmieścia, mojego lęku nie budzą strażnicy miejscy, którzy zakładają blokadę na koła źle zaparkowanego samochodu. To zadanie bezpieczne, bo statyczne. Gorzej, gdy strażnik miejski będzie chciał ukarać rowerzystę czy „hulajnogistę”, który znajduje się w ruchu. Te najwyższe, 1500-złotowe kary przewidziano bowiem między innymi dla dzikusów, którzy wymuszają pierwszeństwo na przejściach dla pieszych albo wyprzedzają na tych przejściach. Trudno zakładać, że po takim manewrze winowajca zawsze potulnie zatrzyma się, da się wylegitymować i przyjmie druczek z wypisaną grzywną. I wolę nie wyobrażać sobie, jak będą wyglądały pościgi strażników za czmychającymi na swym dwukołowym sprzęcie złoczyńcami. Zdecydowanie wolałbym widzieć tam w akcji policjantów, a nie strażników.

Inna sprawa, o szerszej perspektywie, to bezpieczeństwo w obrębie bydgoskiej starówki w ogóle. Od niedawna toczą się w bydgoskim sądzie rejonowym dwa procesy w tej samej sprawie, w których łącznie oskarżonych jest 14 osób, w tym 11 nieletnich. Rzecz dotyczy okoliczności śmierci w centrum miasta w nurtach Brdy 26-letniego Jakuba, który uciekał przed watahą prześladowców. Zeznania złożone na pierwszych rozprawach zdają się potwierdzać szeptaną wersję wydarzeń. Ofiara miał być bita i wpychana do wody na oczach dziesiątków świadków, szukających w śródmieściu rozrywki w piątkowy wieczór. No i taką oto „rozrywkę” dostali…

Mam nadzieję, że gdy w nieodległej przyszłości Rybi Rynek i jego okolice zamienią się w tereny rekreacyjne, to spacery w tym miejscu nie będą się kojarzyły ze spacerem po spacerniaku.