Zastrzel mnie, czyli reklama po polsku

Już widzę oczyma wyobraźni tłumy klientów, którzy dzwonią i zamawiają u dowcipnisiów usługi. He, he, skonać ze śmiechu można, prawda? Co siedziało w głowie geniusza, który taką reklamę wymyślił? Jeśli chciał w ten sposób zrobić zleceniodawcy niedźwiedzią (lub raczej psią) przysługę - udało mu się świetnie. Założę się, że niejeden potencjalny klient już nigdy z usług tej nieszczęsnej firmy nie skorzysta, bo się na nią obrazi i już.
Jest jeszcze kwestia prawna. O ile się nie mylę, to publiczne nawoływanie do przemocy, również wobec zwierząt, podpada pod paragraf. Dobry prawnik zrobiły z takiego reklamiarza miazgę. Podejrzewam, że zamysł był taki: robimy zadymę, zwracamy na siebie uwagę, a kiedy kurz opadnie, łapiemy zlecenie za zleceniem. Tylko że to ani w dobrym guście, ani przede wszystkim skuteczne. Reklama, owszem, powinna zaskakiwać, a czasem i szokować, ale nie pałą po głowie. Tymczasem na dźwięk, a zwłaszcza widok wielu rodzimych reklam, odbezpieczam rewolwer. Chodzi mi o rewolwer z atramentem, jedyny, do jakiego mam dostęp.
Pocieszające w tym wszystkim jest to, że ciemny lud już nie taki ciemny i wszystkiego nie kupuje. Cwaniaki żerujące na najniższych instynktach powinny się przyzwyczaić do tego, że każdy kolejny strzał reklamową kulą w płot to kolejny krok poza branżę.