Dobrze zaadaptowane stare fabryki i młyny mogą upiększyć wizerunek Bydgoszczy. Niestety, wiele zabytków zostało bezpowrotnie zniszczonych.
<!** Image 2 align=right alt="Image 73380" sub="Dawne zakłady zbożowe przy rondzie Fordońskim, po dobudowaniu kolejnych obiektów, zmienią się wkrótce w nowy hotel /Fot. Tadeusz Pawłowski">Pochodzący z początków XIX wieku budynek drukarni przestał istnieć, aby ustąpić miejsca Centrum Handlowemu „Drukarnia”. - To karygodny przykład zniszczenia unikatowej architektury przemysłowej. To, co postawiono w tym miejscu, nie jest nawet dobrą atrapą - ubolewa Bogna Derkowska-Kostkowska z Pracowni Dokumentacji i Popularyzacji Zabytków Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Bydgoszczy.
Inny przykład lekkomyślnego traktowania dziedzictwa historycznego to budowa hipermarketu „Tesco” w miejscu wyburzonej fabryki mebli. - Słychać, że otwieramy się na rzekę, ale kiedy spojrzeć na Tesco czy Media Markt od strony Brdy, to wygląda to fatalnie - dodaje Bogna Derkowska-Kostkowska.
<!** reklama>Ale są też w Bydgoszczy przykłady dobrych adaptacji. Należą do nich: dawna cegielnia przy ul. Fordońskiej (doceniona przez jury tegorocznych „Feniksów”), fabryka „Kabel” (z zachowanym oryginalnym układem architektoniczym i funkcją przemysłową) oraz symbol miasta - spichrze nad Brdą. W jednym z nich obecnie są pomieszczenia wystawowe Muzeum Okręgowego. Dobrze wypadła adaptacja farbiarni na bydgoskiej Wenecji, gdzie dzisiaj ulokowana jest herbaciarnia. Bardzo ciekawe są plany adaptacji na hotel dawnych Młynów Rothera na Wyspie Młyńskiej, które przygotowała renomowana pracownia architektoniczna Bulanda i Mucha. Na razie okazały gmach czeka na dokończenie prac remontowo-budowlanych.
<!** Image 3 align=right alt="Image 73380" sub="Mało znaną perełką architektury przemysłowej w Bydgoszczy jest stara fabryka obrabiarek do drewna przy ulicy Nakielskiej 53 /Fot. Tadeusz Pawłowski">Według Bogny Derkowskiej-Kostkowskiej, budownictwo przemysłowe XIX i początku XX wieku jest wyróżnikiem Bydgoszczy, tak jak budownictwo średniowieczne Torunia. Nie mamy wprawdzie tak wielu reprezentacyjnych budowli przemysłowych jak choćby Łódź, ale charakterystyczne dla Bydgoszczy są niewielkie warsztaty i manufaktury budowane na tyłach mieszczańskich kamienic. - To sprawia, że łatwiej jest u nas robić projekty adaptacyjne - uważa Sławomir Marcysiak, miejski konserwator zabytków.
Świetną realizacją obrazującą jak można „uwspółcześnić” starą ruderę jest adaptacja dawnej wozowni przy ul. Garbary. Obecnie mieści się tam Akademicka Przestrzeń Kulturalna WSG z Muzeum Fotografii.
- Dobra adaptacja to taka, która przy zmianie funkcji obiektu zachowuje jego charakter i nie ingeruje zbytnio w jego strukturę. Bywa, że dawne elementy architektoniczne kłócą się z nową funkcją, co rodzi konflikty na linii inwestor-konserwator. Ale trzeba umieć znaleźć złoty środek - dodaje Sławomir Marcysiak.
W tym roku bydgoszczanie będą mogli się przekonanać, w jaki sposób inwestor centruum handlowego Focus Park wkomponował w nowe obiekty pozostałości po zabudowaniach rzeźni miejskiej przy ul. Jagiellońskiej. Już ruszyły prace adaptacyjne wspaniałego kompleksu po zakładach „Kobra”, a także w dawnym „Pralchemie” przy ul. św. Trójcy. Gotowy jest projekt przebudowy na cele mieszkalne starego młyna przy ul. Młyńskiej na Okolu. Na zagospodarowanie czeka też była zajezdnia tramwajowa przy ul. Zygmunta Augusta.
