WZL nr 2 na kolejnej konferencji. Wiemy, co z programem dronów powstających w Bydgoszczy

W Toruniu odbyła się konferencja Nauka - Siły Zbrojne - Przemysł Obronny, której celem było pogłębienie współpracy między tymi środowiskami.

Wydarzenie to obejmuje zarówno wystawę statyczną, na której prezentowany jest System Bezzałogowych Statków Powietrznych klasy mini o kryptonimie WIZJER., jak i panele dyskusyjne mające na celu:

• stworzenie platformy wymiany wiedzy, doświadczeń i idei w obszarze bezpieczeństwa narodowego i obronności;

• lepsze zrozumienie wyzwań i potrzeb środowisk związanych z bezpieczeństwem;

• budowanie współpracy między nauką, wojskiem i przemysłem obronnym.

Na poligonie w Wesołej zarząd Wojskowych Zakładów Lotniczych nr 2 zaprezentowali aktualny stan prac nad programami bezzałogowych statków powietrznych Wizjer oraz Orlik.

Orlik przeznaczony jest do szeregu zadań:

• rozpoznanie przeciwnika (obiekty, sprzęt, drogi marszu, rejony działań), warunki atmosferyczne i terenowe;

• dozorowanie i monitorowanie obiektów i rejonów przez określony czas (bazy, rejony zainteresowania);

• wskazywanie celów i określenie danych do rażenia ogniowego w czasie rzeczywistym;

• ocena skutków uderzeń – w czasie rzeczywistym wraz z korekcją wskazań;

• wysokorozdzielcze zobrazowanie terenu i obiektów;

• rozpoznanie pojawienia się zmian w zadanym obszarze;

• identyfikacja, znakowanie i opisywanie wykrytych obiektów;

• przesyłanie informacji do stanowiska dowodzenia.

W skład systemu Orlika wchodzi 5 platform powietrznych z głowicami elektrooptycznymi EO/IR, 2 radary SAR (SAR/GMTI), naziemna stacji kontroli (NSK), 1 naziemny terminal danych (NTD), przenośny terminal wideo (WTV), przenośny terminal wideo (PTV) oraz zestaw systemu startu i lądowania.

Masa startowa Orlika wynosi do 150 kg. Kompozytowy płatowiec napędzany silnikiem spalinowym startuje z wyrzutni lub klasycznie z rozbiegu. Lądowanie odbywa się klasycznie na pasie startowym lub awaryjnie za pomocą spadochronu. Może wykonywać loty o trwające do 6 godzin, na pułapie praktycznym 5000 m n.p.m z prędkościami 120 – 180 km/h.

Z kolei Wizjer to obserwacyjny samolot kategorii mini. Został opracowany do prowadzenia misji rozpoznawczych w promieniu 30 km z wykorzystaniem dwusensorowej głowicy optoelektronicznej pracującej w warunkach dziennych i nocnych.

SBSP Wizjer startuje automatycznie z wykorzystaniem kompozytowej wyrzutni startowej oraz wykonuje manewr lądowania w trybie automatycznym wykorzystując przy tym spadochron oraz poduszkę powietrzną. Jak informuje WZL-2, może latać w trudnych warunkach atmosferycznych.

Optoelektronika ma zapewniać wysoką jakość danych z rozpoznania w dzień i w nocy. WZL-2 oferuje symulator wykorzystujący rzeczywistą naziemną stację kontroli. W skład zestawu wchodzą 4 platformy powietrzne, naziemna stacja kontroli, naziemny terminal danych, przenośny terminal wideo oraz wyrzutnia startowa.

13-kg Wizjer może latać z prędkością od 65 km/h do 120 km/h na pułapie 4000 m n.p.m. Ma napęd silnikiem elektrycznym, maksymalny czas lotu to 3 godziny.

Wojskowe Zakłady Lotnicze nr 2 w Bydgoszczy zarządzają projektami systemów bezzałogowców w ramach działającego w spółce Centrum Kompetencyjnego Bezzałogowych Statków Powietrznych Polskiej Grupy Zbrojeniowej S.A.

Prace nad tymi dronami dobiegają końca.