Wiklinowa instalacja stanęła przy synagodze w Starym Fordonie. Zobaczcie zdjęcia!

Autorką projektu "Powroty" jest dr Ewa Raczyńska-Mąkowska, kierownik Katedry Wzornictwa na Wydziale Sztuk Projektowych PBŚ.

Jednym z ważniejszych punktów projektu była właśnie realizacja instalacji z wikliny. Jej wykonania podjął się dr Piotr Tołoczko z Architektury Wnętrz wraz ze studentami i pracownikami Wydziału Sztuk Projektowych PBŚ.

- Jestem pod wrażeniem, bo ta instalacja powstała zaledwie w dwa dni. Doskonale wpisuje się w kontekst miejsca - mówi dr Ewa Raczyńska-Mąkowska. - Mam nadzieję, że pozostanie tam na dłużej.

Instalacja z wikliny technicznej w Starym Fordonie ma nawiązywać do historii miejsca i ludzi, którzy to miejsce tworzyli i z niego czerpali, by tworzyć.

- Kontekst miejsca jest rzeczywiście wyjątkowy, bo instalacja powstała przy Wiśle, która pozwalała na transport, chroniła, dostarczała ryb, a czasami i trosk związanych z powodziami, które jednak użyźniały tereny pradoliny Wisły - mówi dr Piotr Tołoczko. - Tam też rosła od wieków wiklina, której plantacje zajmowały całe tereny majątku w Ostromecku. Dlatego wiklina stała się naturalnie inspiracją i materiałem projektowanej formy.

Kontekst miejsca i ludzi, którzy tworzyli Stary Fordon związany z synagogą podpowiedział formę.

- Naród Wybrany doświadczany w swej podróży do Ziemi Obiecanej doświadczył cudu przejścia suchą nogą przez Morze Czerwone. Ten moment w dziejach Izraelitów został wybrany jako inspiracja do działania artystycznego w przestrzeni przed opuszczonym budynkiem Bóżnicy - wyjaśnia dr Piotr Tołoczko. - Moment ten odznaczał się śmiałą decyzją na rozpoczęcie wyjątkowej drogi. Mam nadzieję, że „Powroty” będą również taką drogą dla Starego Fordonu i ludzi, którzy tworzyli i nadal tworzą to miejsce.

Projekt "Powroty" związany jest z historią Fordonu, który dokładnie 50 lat temu został włączony do granic Bydgoszczy, tracąc tym samym prawa miejskie.

- W ramach tego projektu pojawiają się w przestrzeni Starego Fordonu także zdjęcia dawnych mieszkańców - mówi dr Ewa Raczyńska-Mąkowska. - Są zarówno w miejscach znanych i eksponowanych, ale też w nieoczywistych lokalizacjach, bo chodziło mi również o pewien element zaskoczenia. Zdjęcia zbierałam przez dwa lata. Część z nich udało się pozyskać dzięki Stowarzyszeniu Miłośników Starego Fordonu. Inne pochodzą ze zbiorów prywatnych. Projekt ma charakter interdyscyplinarny, o czym będzie się można przekonywać w kolejnych tygodniach aż do 7 października, kiedy to nastąpi finał w fordońskiej synagodze.