Studenci na uniwersytet, także ten, którego nie ma w Bydgoszczy!

Parę dni temu próbował ów pomysł odkurzyć jeden z naszych dziennikarzy. Czytając wypowiedzi zagadniętych przez niego VIP-ów, odniosłem jednak wrażenie, jakby jego rozmówcy uważali, że jest to nadal polityczne zawracanie głowy.

„Poseł Tomasz Latos [przewodniczący sejmowej Komisji Zdrowia - przyp. aut.] podkreśla, że brak dyskusji na temat Collegium Medicum w planie pracy sejmowej Komisji Zdrowia nie oznacza, że tej dyskusji nie będzie - w plany wpisuje się głównie stałe sprawy, takie jak kwestie budżetowe. Wskazuje również, że wiodąca w tej sprawie nie jest Komisja Zdrowia, a Komisja Edukacji, Nauki i Młodzieży, a kwestia Collegium Medicum będzie procedowana wspólnie przez obie. Co więcej - w związku z koronawirusem posiedzenia komisji zwołują nie ich przewodniczący, a marszałek Sejmu - podkreśla Latos.

- Warto przypomnieć, że gdyby władze CM przed laty nie przegłosowały jednogłośnie likwidacji CM - podkreślam likwidacji, a nie fuzji, dziś bylibyśmy w zupełnie innym miejscu. Mówię to dlatego, że gdy dojdzie do dyskusji w tej sprawie, zarówno władze UMK, jak i kadra CM wypowiedzą się przeciw tej inicjatywie. Dlatego dobrze byłoby gdyby prezydent Bydgoszczy przekonał władze Collegium Medicum do poparcia inicjatywy usamodzielnienia się - dodaje poseł Tomasz Latos”.

Czytając te słowa, mam wrażenie, że czas się zatrzymał. Mam wrażenie, że nie mamy pandemii, podczas której trzeba budować szpitale tymczasowe w takich miejscach, jak Stadion Narodowy w Warszawie. Mam wrażenie, że nie brakuje nam lekarzy, pielęgniarek i ratowników medycznych w niemal każdym szpitalu w kraju. Także w Bydgoszczy, gdzie istnieją dwa potężne szpitale uniwersyteckie, tudzież inne, mające w nazwie przymiotnik „kliniczny”.

Owszem, zastępu brakujących nam dziś medyków nie wyszkolimy w parę miesięcy, ale nawet najdłuższa podróż rozpoczyna się od pierwszego kroku. Nie mamy czasu, by przez kolejne miesiące przyglądać się stopie, która ma ów krok wykonać. Do dzieła zatem! I nie ma tu znaczenie, kto, z jakiego politycznego obozu rzucił pomysł. Nie stać nas teraz na polityczne gierki. Codziennie na Covid-19 umiera kilkuset Polaków!

Jeśli są przeszkody formalne, uniemożliwiające podjęcie takiej inicjatywy, to usuńmy te przeszkody. Tyle nadzwyczajnych przepisów zaczęło obowiązywać w ostatnich dniach i świat z tego powodu się nie zawalił. Nie zawaliłby się także, gdybyśmy poważnie zabrali się za tworzenie osobnego Uniwersytetu Medycznego w Bydgoszczy. Kadrę dydaktyczną przecież mamy. Nie ma większego znaczenia, czy lekarzy, pielęgniarki i ratowników medycznych kształciłaby osobna uczelnia, czy może wydział na uczelni już istniejącej. Profesor Maciej Świątkowski od dłuższego czasu podsuwa pomysł, by szkoleniem białego personeli zajęła się jedna z prywatnych uczelni w mieście.

Najwyższy czas praktycznie o tym pomyśleć. Inicjatywa, która jeszcze rok temu mogła się wydawać bajdurzeniem garstki osób w jednym z zakompleksionych miast, teraz może uratować życie wielu ludziom w całej Polsce.

Rozumiem, że pandemia kosztuje sporo i prawdopodobnie wiele inwestycji z tego powodu przyjdzie odłożyć na lepsze czasy. Skoro jednak rząd wciąż podtrzymuje wiele wcześniejszych zobowiązań, w tym na przykład budowę kampusu Akademii Muzycznej przy ul. Chodkiewicza, to może z finansami państwa nie jest aż tak źle. Może to niezbyt mądre porównanie, ale gdybym miał dziś zainwestować w wykształcenie anestezjologa lub puzonisty, to wybrałbym tego pierwszego. Z całym szacunkiem dla puzonistów, klarnecistów, oboistów, trębaczy, doboszy etc.