Zbudowany w latach 1872 – 1876 według projektu architekta Friedricha Adlera z Berlina jako zbór ewangelicki. Styl neogotycki z elementami romanizującymi. W 1945 roku po odbudowie ze zniszczeń wojennych stał się kościołem katolickim.

Świątynia ewangelicka wzniesiona w 1879 roku, wykańczana do 1892, w stylu neogotyckim. Po II wojnie magazyn przeznaczony do rozbiórki, katolikom została przekazana w 1893 roku.

Obiekt został zbudowany jako willa mieszkalna w stylu wczesnego modernizmu dla kupca Adolfa Kolwitza w 1901 roku. W 1925 roku została zakupiona przez zgromadzenie klarysek na cele klasztorne. Wydzielono ogólnodostępną kaplicę czynną do dziś.

Powstał na miejscu osiemnastowiecznej świątyni jako fara ewangelicka pw. Św. Krzyża w 1903 roku w stylu wzorowanym na późnym gotyku ceglanym. Po II wojnie kościół przekazano katolikom, a jesienią 1946 roku przejęli go jezuici.