A raczej krainy, bo co telewizor, to ta Polska jakby z innej planety. Fanom kabaretu wszelakiego polecam więc oglądanie ciurkiem „Faktów” z TVN i „Wiadomości” z TVP. Czyli światów równoległych, w których różne misie gimnastykują się, byśmy uwierzyli akurat im.
Oba dzienniki mają swoją hierarchię informacji, swoich herosów, czarnych ludów i mędrków. W jednym pan Antoni to kapłan niepodległej, w drugim śmieszno-straszny czarownik o spojrzeniu demona. Cynizm? Gorzej – mam wrażenie, że parę osób szczerze wierzy tam wizję świata prostą jak na partyjnym wiecu. Choć nie da się ukryć, że ostatnio „Wiadomości” odjeżdżają zdecydowanie bardziej. I nawet minister Jurgiel, co to zna się na dojeniu krówek, wygląda tam jak mąż stanu.
Cóż, dostosowywanie się telewizji do widzów, czyli docelowej „ludożerki”, to w mediach niby normalka. W USA z lubością oglądałem po nocach cudaczną stację BET, czyli Black Entertainment Television. Czarnoskórzy prezenterzy, czarnoskórzy aktorzy telenowel, czarnoskórzy muzycy… Tylko śnieg był tam biały. Dziwo, ale w końcu BET to kanał dla ambitnych Afroamerykanów, którzy nie chcą oglądać mądrzących się trumpopodobnych białasów, tylko wolą siebie. Bo oglądanie takich jak my jest zdecydowanie mniej nerwowe.
A u nas to by nie chwyciło? Na przykład dla jednej Polski kanał z serialem o rodakach nowoczesnych, tolerancyjnych i bardzo eko, którzy jeżdżą na rowerze z imigrantem na ramie, atakowani przez ciemnogrodzkie bandy krzyżowców. Albo kanał dla tej drugiej Polski, z serialem o ludzie szczerym i prorodzinnych, co to wydając 500+ na nauczanie młodzianków „Roty”, dręczony jest przez zaprzańców, urządzających ustawki w kościołach.
Ale właściwie po co budować takie kanały? Wystarczy przejąć telewizję publiczną. Taniej i roboty mniej.CP
