Białe karty dla wybranych

Powstało zamieszanie wokół wydawania identyfikatorów dla niepełnosprawnych. Ci, którzy dotąd dostawali je bez problemu, teraz z Zarządu Dróg odchodzą z kwitkiem.

Miejscy radni zmiany przegłosowali przy okazji podejmowania decyzji o rozszerzeniu strefy płatnego parkowania w listopadzie ubiegłego roku. Nowe przepisy dotyczące tzw. identyfikatorów osób niepełnosprawnych weszły w życie 1 stycznia. Wielu niepełnosprawnych i członków ich rodzin odchodzi od okienek ZDMiKP z kwitkiem.

Nie kryją oburzenia. - Kto i na jakiej podstawie wycofał emblematy inwalidzkie dla II i III grupy? - mówi zdenerwowana czytelniczka. - Mój mąż od 1987 roku ma drugą grupę, jeździ tylko na rehabilitację na ulicę Markwarta. Teraz pozbawiono go możliwości łatwego parkowania w strefie. Zastanawiam się, czy nie oddać tej sprawy do rzecznika praw obywatelskich.

Łapie się tylko I grupa

Inni wprost drwią: - Dziękuję prezydentowi Bruskiemu i bydgoskim radnym, że mnie uzdrowili. I to bez żadnej komisji lekarskiej. Mam drugą grupę inwalidzką i od stycznia zabrano mi białą kartę. Nie dość, że los skomplikował mi życie, to teraz uwzięły się na mnie władze miasta!

Inwalidzi z ważnym orzeczeniem o niepełnosprawności, bez względu na grupę, występowali o tzw. niebieską kartę. Uprawnia ona do parkowania niezgodnie z przepisami, a miasto Bydgoszcz wydawało biały identyfikator, który pozwalał na bezpłatne parkowanie w strefie. Teraz biała karta wydawana jest jedynie osobom z orzeczeniem o znacznej niepełnosprawności ruchowej (kod 05 R) oraz neurologicznej (kod 10 N). W praktyce oznacza to, że białe karty do darmowego parkowania w strefie dostaną tylko inwalidzi pierwszej grupy. Ci z II i III muszą płacić normalnie albo zdecydować się na którąś z form abonamentu.

<!** reklama>

- W mieście wydano 10 tysięcy niebieskich kart, a miejsc parkingowych w strefie mamy 2 tysiące - mówi Witold Antosik, dyrektor Zarządu Dróg Miejskich i Komunikacji Publicznej. - Polacy to przedsiębiorczy naród. Decyzja o zawężeniu grupy, której przyznajemy identyfikatory jest powodowana tym, że coraz więcej zdrowych osób korzystało z tych uprawnień.

Szef ZDMiKP przyznaje, że drogowcy zbierają informacje o tym, kto i jak długo z niepełnosprawnych parkuje w strefie. - Te samochody nie pojawiają się na dwie godziny, żeby kierowca mógł coś załatwić, ale stoją w strefie po 9-10 godzin - mówi Witold Antosik.

Siedem aut w firmie - siedem kart

- Tu nie chodzi o dyskryminację, ale o ukrócenie nadużywania identyfikatorów - mówi Andrzej Ofczyński, pełnomocnik prezydenta miasta ds. osób niepełnosprawnych. - Pytanie, czy kobiecie po amputacji piersi jest potrzebna biała karta? Nie. Ile jest przypadków, w których autami niepełnosprawnych jeżdżą członkowie rodzin? Mam sygnał o pewnym wysokim emerytowanym wojskowym, który na polowania jeździ jednym autem, ale ma jeszcze dwa inne. I na wszystkie trzy potrzebuje identyfikator? Bywa, że firma ma siedem samochodów i każdy ma białą kartę, żeby w strefie mógł parkować za darmo... Czasami obserwuję, kto zjawia się w zarządzie dróg po identyfikator. Ubiegający się o dokument nie przyjeżdżają samochodami, tylko tramwajami i idą po karty, sprawnie się poruszając...

Sto zamiast ośmiuset

Jak zapewnia Antosik, pomysł ograniczenia dostępu do identyfikatorów był konsultowany z pełnomocnikiem prezydenta. Sprawdzano także, jak to działa w innych miastach. - Radni przystali na naszą propozycję - przypomina.

Pełnomocnik prezydenta ds. niepełnosprawnych podkreśla: - To nie miasto czy drogowcy wydają orzeczenia o stanie niepełnosprawności, ale komisja lekarska. Karty wydawane są na podstawie jej zaświadczeń. Jeśli ktoś uważa, że przysługuje mu inna kwalifikacja, powinien udać się przed komisję, żeby ta zmieniła orzeczenie.

Rok temu o tej porze drogowcy wydali 800 białych kart. Od początku tego roku wystawiono ich zaledwie sto.