Alkohol jest dla ludzi, ale...

- Alkoholizm to choroba i może dotknąć każdego, dlatego warto zareagować wcześniej - mówi Ilona Kamińska, dyrektorka Nakielskiego Ośrodka Terapii Uzależnień „Koliber”.

Profilaktykę zaczynacie już od szkół podstawowych i od rodziców.

W ubiegłym roku w gminie Kcynia było pięć spotkań zleconych przez pełnomocnika do spraw rozwiązywania problemów alkoholowych. Natomiast w gminie Nakło, w porozumieniu z burmistrzem, realizowaliśmy program „Alkoholowi i narkotykom mówię nie”. W ramach tego odbyły się spotkania z młodzieżą, gdzie mówiliśmy o tym, czym jest choroba alkoholowa. Dodatkowo obniża się wiek inicjacji używania alkoholu, dlatego warto wcześnie prowadzić działania profilaktyczne. Równolegle przeprowadzaliśmy pogadanki z pedagogami i wychowawcami, mające na celu przybliżenie zagrożeń wynikających z nadużywania alkoholu i wpływu nadużywających rodziców na rozwój dziecka. Czasami dyrektorzy szkół zlecali nam również spotkania z rodzicami, tak było w Szkole Podstawowej nr 3 w Nakle oraz w Szkole Podstawowej w Paterku.

Będzie kontynuacja tego programu?

W tym roku być może uda się kontynuować ten projekt, ale już w innej formie. Tym razem chcielibyśmy zaproponować warsztaty dla uczniów, w grupach do 12 osób. Młodzież będzie uczyła się odmawiać alkoholu, asertywnych zachowań w zainscenizowanych sytuacjach. Będzie miała również możliwość nabywania umiejętności mogących polepszyć jej funkcjonowanie społeczne.

Jakie informacje mogli nabyć rodzice podczas spotkań?

Mówiliśmy o tym, dlaczego młodzież sięga po alkohol, jakie są objawy spożycia alkoholu i narkotyków. Zwracaliśmy uwagę na to, kiedy kończy się eksperymentowanie, a zaczyna nałóg. Podkreślaliśmy też jak ważne jest wsparcie ze strony rodziny czy zauważenie młodego człowieka i jego problemów.

Czego młodzież szuka w alkoholu?

Często chce podnieść swoje własne poczucie wartości. „Magiczna moc” alkoholu jest sposobem na uzyskanie pozycji w grupie, na wyrażenie swojej niezależności, jest środkiem pomagającym w złagodzeniu sytuacji stresujących. Moim zdaniem, najważniejsze jest to, aby młody człowiek miał poczucie bezpieczeństwa i tego, że jest kimś ważnym dla rodziców. Nadmienię, iż część zajęć odbywała się w gimnazjach, gdzie uczy się młodzież, która jest w „trudnym wieku” i próbuje naginać różne granice do maksimum.

Jak rodzice i młodzież reagują na tą tematykę?

Spotkania z rodzicami odbywały się w bardzo dużym gronie, trudno więc w takiej sytuacji o jakieś większe zaangażowanie, pytania czy dyskusję. Zachęcaliśmy jednak do zwracania się do nas ze swoimi problemami, zwłaszcza przy pierwszych sygnałach wskazujących na kontakt nastolatka z używkami. Alkoholizm jest tematyką niewygodną dla wielu osób i u nas nadal nie jest postrzegany jako choroba.

Wyjście z tej choroby wcale nie jest łatwe.

Jak ktoś pije to standardowe myślenie jest takie, że to zły człowiek, słaby, a czasem nawet grzeszny, a przecież wystarczy tylko silna wola - jakby chciał to by nie pił. Zatrzymanie choroby alkoholowej nie jest łatwe, to jest niejednokrotnie przebudowanie całego życia, swoich zachowań, sposobu myślenia i reagowania

A młodzież jest zainteresowana tematem alkoholizmu?

Spotkania z młodymi ludźmi, szczególnie tymi uczącymi się w gimnazjach były tym, czego najbardziej się obawialiśmy. Zależało nam na tym, aby te spotkania nie były suchym przekazaniem informacji, a raczej dyskusją o tym, do czego służyć miałby im alkohol i jak cienka jest linia dzieląca picie towarzyskie od picia ryzykownego. Patrząc na niektórych z nich widzę czasami ludzi, którzy potrzebują pomocy, nie zawsze o tym mówią, ale demonstrują w inny sposób. <!** reklama>

Jak Pani trafiła do Nakła?

Kiedy podjęłyśmy z Zofią Pachnik, moją wspólniczką, decyzję o otwarciu tego typu ośrodka, szukałyśmy miejsca, luki, gdzie tego typu placówki brakuje. Chciałyśmy, aby pomoc udzielna u nas była kompleksowa, a nadrzędnym celem było wsparcie cierpiącemu i pozbawionemu godności człowiekowi. Obecnie wsparcie otrzymują u nas osoby uzależnione w formie terapii indywidualnej, grupowej i zajęciach w formie oddziału dziennego (6,5 h dziennie) i osoby współuzależnione. Od samego początku nasze przedsięwzięcie wspierał burmistrz Nakła, z czasem uzyskiwaliśmy je też od różnych osób pełniących funkcje publiczne. Przez pierwsze pół roku nie mieliśmy zakontraktowanych usług z NFZ i udało się utrzymać ośrodek ze wsparcia ze strony urzędu i naszych własnych środków. Większość pracowników ośrodka w tym okresie to wolontariusze. Teraz również współpracujemy z burmistrzem i Radą Miejską, poprzez realizację zleconych nam zadań pożytku publicznego.

TECZKA PERSONALNA:

Ilona Kamińska: Dyrektorka i współzałożycielka Nakielskiego Ośrodka Terapii Uzależnień „Koliber”. Z wykształcenia jest pedagogiem, specjalistką terapii uzależnień w procesie certyfikacji Mieszka w Koronowie.