Z punktu... jeżdżenia

<!** Image 1 align=left alt="http://www.express.bydgoski.pl/img/glowki/blazejewski_krzysztof.jpg" >Problem ten narasta zawsze wiosną i latem. Kiedy jest ciepło, wielu z nas decyduje się przemieszczać po mieście rowerem. A że ścieżek dla rowerzystów, mimo propagowania tego sposobu poruszania się, jest w sumie w naszym mieście niewiele, jadący wybierają chodniki. I konflikt gotowy.

Z punktu widzenia samochodziarzy, to nawet dobre rozwiązanie. Rowerzyści od zawsze na drodze stanowili kłopot, bo trzeba ich omijać. A że ulice raczej są wąskie, wiąże się to zwykle ze zwolnieniem lub nawet zaczekaniem na wolny lewy pas na jezdni. Od paru lat jednak na bydgoskich ulicach rowerzystów spotkać można niewielu, posiadacze czterech kółek mają zatem żywot ułatwiony. Z punktu widzenia pieszych to z kolei autentyczne utrapienie. Pół biedy, kiedy chodnik szeroki, a przechodniów mało. W innej sytuacji pozostaje uskakiwać na bok, zatrzymywać się, albo usuwać z drogi.

<!** reklama>I tu właściwie wszystko zależy od kultury: nie brak rowerzystów, którzy slalomują z dużą prędkością wzbudzając odruchowo lęk, takich, co to dzwonią na pieszych, by wymusić ustąpienie z drogi, jak i przechodniów, którzy celowo blokują drogę przejazdu, a rowerzystów obrzucają niewybrednymi słownymi wiązankami. Zwykło się mówić, że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. W tym przypadku porzekadło należy nieco zmodyfikować, wskazując na punkt... jeżdżenia. I mimo iż na chodniku jest bezpieczniej, jestem jednak za tym, by rowerzyści przenieśli się na jezdnie. Tam, gdzie według prawa o ruchu drogowym jest dla nich właściwe miejsce.