Wracamy do korzeni. W Starym Fordonie mówią „nie” masowej produkcji

Wiele lat temu, wspomniane prace ręczne zainicjowała prezes Fundacji Bez Nazwy Małgorzata Winter (krytyk i historyk sztuki, absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, m.in. była dyrektor Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy i wicedyrektor Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, inicjatorka założenia 
Galerii Sztuki Współczesnej na Wyspie Młyńskiej).


Wymyśliła wówczas, w ramach przenoszenia na nasz grunt światowego trendu street-
artowego otulania miast, pomników i drzew, akcję ocieplania Bydgoszczy. Zaprosiła bydgoszczan do wspólnego dziergania szalika. Odzew był ogromny, a rzeczony szalik osiągnął grubo ponad 200 metrów i zdołał opasać budynek bydgoskiego ratusza. Później ocieplona została także ulica Pomorska, a jeszcze później stara synagoga. Szal skończył wreszcie jako poszewki na poduszki używane podczas imprez fundacji.

Przeczytaj także: Stary Fordon: utwardzono tylko jedną ulicę. Powód? Za krótko czekają

- To były akcje jednorazowe, ale rękodzieło jest stałym motywem w działalności naszej fundacji, głównie w Warsztacie w Starym Fordonie (swego rodzaju mottem tego miejsca jest hasło wypisane na szyldzie: „Teren skażony sztuką” - przyp. red.) - mówi Małgorzata Winter.

- Prowadzimy zajęcia, m.in., z ceramiki, na które sprowadzam unikatowe kolory szkliwa, organizujemy warsztaty witrażowe, filcowanie toreb (wyfilcowanie jednej zajmuje około pięciu godzin!), ale i mniej absorbujące filcowanie etiu na okulary, na telefon komórkowy, uczymy lepienia w glinie, robienia biżuterii z włóczki, tworzymy szklane mozaiki, robimy na drutach, na szydełku, tkamy igłą. Mamy także artystyczne propozycje dla najmłodszych - wylicza Małgorzata Winter.