Wilk miejski

Sully jest jednym z najlepszych reporterów „The Washington Post”. Ma za sobą lata tułaczki po wojnach jako korespondent. Najsilniej oddziałał na niego konflikt w byłej Jugosławii, podczas którego odniósł ranę i pogrzebał miłość swego życia.
W waszyngtońskiej redakcji nie wszyscy przełożeni traktują go z szacunkiem. Sully jest samotnikiem, nadużywa alkoholu, ma niewyparzony język i nie ukończył renomowanej uczelni. Tylko on jednak potrafi zmierzyć się z tajemnicą śmierci białej, zamożnej nastolatki w dzielnicy ubogich, głównie kolorowych mieszkańców stolicy. Sarah jest córką sędziego, który aspiruje do Sądu Najwyższego. Policja szybko znajduje podejrzanych. Są nimi czarni chłopcy z przestępczą kartoteką, którzy tuż przed śmiercią Sarah napastowali ją w osiedlowym sklepiku. Prokuratura jest zadowolona z takiego kierunku śledztwa. Sully podejrzewa natomiast, że prawda jest inna. Znajduje poszlaki wskazujące, że w tej okolicy grasuje seryjny zabójca, który wybiera na ofiary młode kobiety.
Postać Sully’ego Cartera stworzył Neely Carter, rzeczywisty dziennikarz, przez 13 lat związany z „The Washington Post”. Choć Sully czuje się niedoceniany, jego polscy koledzy po fachu mogą mu pozazdrościć pozycji. W Ameryce legitymacja dziennikarska otwiera znacznie więcej drzwi niż w Polsce. „Podłą dzielnicę” czyta się wartko, intryga jest ciekawie poprowadzona. Gorzej wypada tło, powielające schematy opowieści o poszukiwaczach prawdy i stróżach sprawiedliwości, którzy sami bywają na bakier z prawem.

Neely Tucker, Podła dzielnica, Wydawnictwo Prószyński i S-ka, Warszawa 2014.