Ponad rok temu został szefem Żnińskiej Kolei Powiatowej. W tym krótkim czasie wprowadził wiele ciekawych zmian, a niebawem zaskoczy wszystkich miłą niespodzianką.
<!** Image 2 align=none alt="Image 157114" sub="Artur Różański docenia trud pracowników. Na zdjęciu ze Zbigniewem Lipińskim omawia sprawy remontów / Fot. Maria Warda">Poznaniacy to ludzie twardo stąpający po ziemi. Czy ma Pan w sobie tyle romantyzmu, aby pokochać naszą ciuchcię?
Rzeczywiście, aby ta kolejka chodziła trzeba dużo ciężkiej pracy, ale i dużo szczęścia. To szczęście, to między innymi ludzie, którzy pracują na kolei. Potrafią bardzo wiele. Gdyby nie oni, kolejka być może by nie chodziła. Pokochałem ciuchcię. Nie wiem, czy to romantyzm, ale z pewnością jestem człowiekiem wrażliwym. Lubię koty. Mamy tu dwa kolejkowe i jedną kotkę osiedlową, która przychodzi codziennie. Jest chora, więc wspólnie z synem ją leczymy. Wygląda tak, że syn ją wozi do lekarza, a ja, oczywiście z własnych pieniędzy, płacę za leczenie.
<!** reklama>Czy może zdradzić Pan, jaką niespodziankę szykuje dla mieszkańców powiatu i turystów?
Nie mogę tego wyjawić, bo nie byłoby niespodzianki. Przygotowujemy ją na 26 września. Tego dnia odbędzie się ciekawa impreza kulturalna, którą przygotowuję z innymi organizacjami w Żninie. Moim marzeniem jest, aby nasza ŻKP pełniła rolę małego domu kultury. W tym kierunku przygotowałem salę dawnego warsztatu. Ma fajny klimat, może być tu scena, obok mieści się klub Stara Parowozownia, gdzie każdy może się posilić. Mam wiele planów, które staram się wcielać w życie, z korzyścią dla kolejki.
Jak Pan to zrobił, że w tak krótkim czasie na terenie kolejki zaszło tak dużo zmian?
Doszedłem do wniosku, że za pewne rzeczy trzeba zabrać się samemu. Gdybym oglądał się na innych, nie powstałyby projekty, nie byłoby komputerów, ani tych sal. Wiele rzeczy zrobiliśmy tanim nakładem. Aby wykonać fajną salę, która może służyć za salę internetową, balową czy teatralną, kupowaliśmy sami deski, a żelazne kraty przypominające okna kupiliśmy w skupie złomu. Ważny był pomysł. Resztę pracownicy robili sami.
Czuje się Pan choć trochę żniniakiem?
Wrastam w to środowisko. Od kilku tygodni prowadzę w Internetowym Radio Żnin audycję muzyczną „Poznaniak na Wąskim Torze”. Pragnę w ten sposób rozreklamować naszą ciuchcię. Jest to ciągle potrzebne, bo w tym roku o jedną trzecią zmniejszyła się liczba turystów. Wpływ na to miała, między innymi, pogoda. Zimny maj i późniejsze sięgające 35 stopni upały. Uratowało nas to, że wprowadziliśmy pakiety, za 20 złotych, które znalazły wielu chętnych, czyli tanie obiady i przejazdy. To lato nauczyło mnie pokory wobec pogody. Teraz modlę się tylko o dobrą aurę we wrześniu, a szczególnie na czas festynu archeologicznego w Biskupinie.
Prowadzi Pan audycję muzyczną? Czy jest Pan muzykiem z wykształcenia?
Ukończyłem akustykę na Uniwersytecie Adama Mickiewicza. Nagłaśniałem wiele koncertów gwiazd, w tym Marka Grechuty, Staszka Sojki. Zjeździłem północną Polskę z Hanną Banaszak. To były ciekawe przeżycia.
Jaki był Marek Grechuta?
Żył w swoim świecie, mało dostępny, najfajniej pracowało się ze Staszkiem Sojką, Hanna Banaszak była miła, ale trzymała dystans.
Jakie ma Pan plany na przyszłość?
Pragnę, aby na terenie kolejki, w warsztatach tętniło życie. Jeśli jakiś zespół taneczny zechciałby u nas prowadzić próby, chętnie przygarniemy. Plany staram się wcielać w życie na bieżąco.
Teczka personalna
Artur Różański, prezes Żnińskiej Kolei Powiatowej
Absolwent UAM w Poznaniu. Ponad rok temu został prezesem Żnińskiej Kolei Powiatowej. Zna się na akustyce. Najważniejsza jest dla niego rodzina, żona i trójka dzieci. W życiu kieruje się zasadą, że sukces pojawia się wtedy, kiedy liczy się tylko na siebie. Lubi zwierzęta, zwłaszcza koty.
