Strachy nasze codzienne

Najpierw w postaci dziwnej, bardzo osobistej powieści „Cyryl, dlaczego to zrobiłeś?”. Teraz zaskakuje „Oczami pełnymi strachu” - tomem opowiadań grozy.
Zbiór trzydziestu krótkich utworów i mikropowieści, której tytuł jest zarazem tytułem książki, otwiera motto z „Czarnego kota” Edgara Allana Poe. Niektóre opowiadania rzeczywiście powstały pod wyraźnym wpływem Poe - na przykład te, w których dom i jego tajemnice zaczynają decydować o losie mieszkańców. Na szczęście Jakubowskiemu udało się uniknąć prostego naśladownictwa. Bodaj tylko jedno opowiadanie przenosi nas do XIX wieku. W innych dominuje polskie tu i teraz. Jakubowski od lat jest w „Expressie Bydgoskim” reporterem specjalizującym się w tematyce kryminalnej, w tym w sprawozdaniach z głośnych procesów. To, co usłyszał w salach rozpraw, stanowiło inspirację niesamowitych przygód niektórych bohaterów. Innym ważnym motywem jest podróż. Autor codziennie dojeżdża do pracy w Bydgoszczy. Podczas podróży fantazja pozwala tworzyć ponure scenariusze. Co będzie, gdy kierowca, jadąc z góry, zasłabnie albo dostanie ataku szału? Chyba każdy z nas w podróży snuł takie mroczne fantazje. Strachy kolejowe i autobusowe wychodzą z kilku opowiadań w tym tomie. Autor sięga także po wątki znane z literatury ludowej i kultury masowej. Mikropowieść „Oczy pełne strachu”, opowiadająca o zmaterializowanym w postaci okrutnego potwora Złu kojarzy się ze znanym thrillerem „Predator”. Atutem prozy Jakubowskiego jest natomiast nieskrępowana wyobraźnia i pomysłowość, z jaką miesza i modyfikuje znane wątki.

Jarosław Jakubowski, Oczy pełne strachu, Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań 2014.