[break]
Częściej są sprawcami niż ofiarami, a czasami, przynajmniej we wstępnej fazie śledztwa, nie wiadomo do końca, kto ponosi winę za dramatyczne zdarzenie, jak w głośnym zeszłorocznym wypadku z ronda Bernardyńskiego. Było tak: kobieta wjechała rowerem na przejście dla pieszych i wpadła prosto pod koła opla.
Początkowo policja oskarżyła rowerzystkę, na jej niekorzyść przemawiał fakt, że wjechała na przejście, a powinna była przeprowadzić przez nie rower. Sytuacja odwróciła się diametralnie, gdy okazało się, że wypadek nagrała kamerka samochodowa. Na filmie widać, że opel z pełną prędkością mija autobus, który zatrzymał się przed przejściem, żeby przepuścić cyklistkę. I kierowca, i kobieta popełnili błędy, ale ciężar winy kierowcy był znacznie większy. Być może potrąciłby kobietę nawet idącą przy rowerze...
To nie kraj dla rowerów
Ministerstwo Infrastruktury przeanalizowało statystyki i uznało, że i rowerzystom przyda się kurs zasad ruchu drogowego. Podpierają się policyjnymi danymi. - W 2015 roku cykliści byli sprawcami 51 wypadków drogowych - mówi Kamila Ogonowska z Zespołu Prasowego KWP Bydgoszcz. - Zginęło siedem osób, a 46 odniosło obrażenia. Rok wcześniej rowerzyści przyczynili się do 42 wypadków z 9 zabitymi i 30 rannymi.
Jak to wygląda z drugiej strony? W 2015 roku niezawinionych ofiar wśród rowerzystów było 12, a rannych w wypadkach z ich udziałem 121 (w 2014 ofiar było 14, rannych 113). Relacji: kierujący rowerami - autami - piesi przyjrzała się też globalnie Europejska Rada Bezpieczeństwa Transportu. Odkryła, że Polska jest jednym z najniebezpieczniejszych krajów dla rowerzystów. Wskaźnik ich śmierci w wypadkach na milion mieszkańców wynosi u nas ok. 8. Za nami są tylko Serbia (8,5) i Litwa (8,5). Przez dekadę (2003-2013) w Polsce liczba ginących w wypadkach rowerzystów na szczęście spadła o 9,1 proc. Jednym z większych problemów ich dotyczących jest sytuacja osób po 65. roku życia. Ginie u nas takich ludzi najwięcej w UE (21 śmierci na milion mieszkańców).
Kierowca ma trudniej
- Dlatego gorąco popieramy projekt egzaminowania rowerzystów - mówi Ryszard Fonżychowski, prezes Stowarzyszenia „Droga i Bezpieczeństwo”.
- Nie może być tak, że wszyscy użytkownicy ruchu drogowego są według prawa równorzędni, równoprawni, jednakowo zobowiązani do dbania o bezpieczeństwo, ale tylko od kierowców wymaga się udowodnienia wiedzy i umiejętności zachowania się w ruchu drogowym i obarcza się ich ogromną odpowiedzialnością. Rowerzyści niczego nie muszą udowadniać: ani że wiedzą, ani że potrafią. Wymaga się od nich tylko skończenia 18 lat albo i tego nie, a przecież i oni stwarzają zagrożenie. Jeżdżą nieoświetleni, co kierowcy nie uszłoby na sucho, jeżdżą chodnikiem, straszą nierzadko pieszych, dzieci... Wiele mógłbym mówić. Cieszę się, że rowerzyści przejdą testy. Będzie to z pożytkiem i dla nich, i dla innych.
PRZECZYTAJ:Dwa koła kontra duże miasto
Tego samego zdania jest Paweł Wawrzor, bydgoski miłośnik dwóch kółek i tzw. rowerowej masy krytycznej. - Nie mam nic przeciwko egzaminom. Widzę niepewności wielu rowerzystów, ich czajenie się na przejściach, na jezdni, szczególnie na skrzyżowaniach bez świateł. Potrafią wprowadzić chaos, nie wiedzą, co robić...
Propozycję wprowadzenia kart rowerowych Ministerstwo Infrastruktury wpisało w Narodowy Program Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego. Egzaminy miałyby się odbywać pod okiem policjantów z drogówki, m.in. w szkołach, w komisariatach.
