Proces w sprawie 35 mln zł wyprowadzonych ze spółki Domar szybko się nie skończy. Zeznawać mają kolejni biegli

- W postępowaniu mają zostać przedstawione nowe dowody w postaci opinii biegłych w dziedzinie finansów i rachunkowości - słyszymy od osoby będącej blisko sprawy.

Ustalenia ekspertów, którzy ponownie przyjrzeli się księgom rachunkowym spółki Domar, mają rzucić nowe światło na to, jakimi kanałami finansowymi przepływały firmowe pieniądze w ostatnim okresie działania przedsiębiorstwa. A wyjaśniać jest co, bo chodzi o około 35 mln zł.

W sprawie oskarżony jest, m.in. Janusz S., jeden z najbogatszych bydgoszczan. Przedsiębiorca był twórcą sieci około 50 sklepów w północnej Polsce, w których sprzedawano sprzęt RTV. Akt oskarżenia w sprawie jego upadłości Prokuratura Regionalna w Gdańsku skierowała do sądu w 2019 roku. Zarzuty dotyczą między innymi zawarcia umów mających na celu „wyprowadzenie majątku spółki, co w konsekwencji doprowadziło do jej upadłości”. Zarzuty prania pieniędzy odnoszą się do transakcji, których dokonywano od 2009 do 2011 roku.

W postępowaniu dotyczącym działalności, m.in. Janusza S. ustalono około 800 poszkodowanych podmiotów, w tym kilkuset pracowników sklepów.

Nie mniej skomplikowana od okoliczności, w jakich doszło do upadku firmy, jest historia samego śledztwa, które było później prowadzone. W 2016 roku prokuratura skierowała do sądu wniosek o wydanie listu gończego za biznesmenem. On sam zgłosił się do śledczych sam w 2018 roku. Starał się wtedy o wydanie listu żelaznego.

Równolegle ze sprawą karną w Sądzie Okręgowym w Bydgoszczy trwało postępowanie syndyka Domaru. Informował on, że "zaspokojono" potrzeby wierzycieli pierwszego i drugiego stopnia na około 10 mln zł. Kwota wszystkich długów sięga 70 mln zł.

Jeden ze świadków zeznających w procesie twierdził, że "właściciele" Domaru próbowali sugerować, by ówczesna (w 2009 roku) syndyk masy upadłościowej, umorzyła postępowanie. - W magazynach przy ulicy Szajnochy w Bydgoszczy, których pomieszczenia wynajmowałam w celu spłacania wierzytelności spółki, kręciła się Iwona K. Mówiła najemcom, że nieruchomość została już sprzedana nowemu właścicielowi, który wynajmującym wypowie umowy. A to była nieprawda. Teren został sprzedany dopiero w 2018 roku - mówiła świadek wyliczając, że transakcja opiewała na około 5 mln zł.

Na jednej z rozpraw w roku 2022 zeznawała świadek, której Janusz S. - ja wynika z jej relacji - miał zaproponować stanowisko prezesa w innym kontrolowanym przez siebie podmiocie, w spółce Alberia. Wspomniała o zdziwieniu, którego doznała, kiedy postanowiła zapoznać się z zapisami dotyczącymi spółki w sądzie i w KRS.

- Zobaczyłam dokument podpisany moim nazwiskiem aprobujący podniesienie kapitału firmy o 600 tys. zł w gotówce. Zaczęłam dopytywać, jak to podwyższenie miało się odbyć - zeznała świadek. Wówczas, dodała, została odwołana z funkcji prezesa.

Sędzia Roman Narodowski dopytywał, jak to możliwe, że na dokumencie był podpis świadka, skoro ona sama była zdziwiona, że taki dokument w ogóle powstał.

- Był taki zwyczaj, że prezesi poszczególnych spółek podpisywali puste kartki - oświadczyła kobieta. Dodała, że takie praktyki stosowano, np. w sytuacji, kiedy w zgromadzeniu udziałowców nie mógł uczestniczyć prezes, a potrzebny był jego podpis pod którąś decyzją.

Opowiedziała, że sama raz pojechała do Koronowa, gdzie mieszkał jeden z "prezesów", by poprosić go o podpisanie kilku pustych arkuszy.

- Czy ci prezesowie faktycznie zarządzali spółkami? - pytał sędzia.

- W żadnym wypadku. Oni figurowali tylko na papierze - odpowiedziała świadek.

Kolejna rozprawa ma odbyć się 28 czerwca.