Jan Sporny urodził się w Szubinie 9 lutego 1902 roku. W domu rodzinnym panował duch patriotyzmu, nie dziwi więc, że był jednym z pierwszych szubińskich harcerzy.
<!** Image 2 align=right alt="Image 76873" sub="Szubińscy powstańcy wielkopolscy: Jan Sporny, Stefan Śmieszny i Jerzy Kwasek. Jan Sporny także na zdjęciu poniżej. /Fot. Archiwum Muzeum Ziemi Szubińskiej">Jako piętnastolatek brał udział w tajnych zbiórkach harcerskich, które odbywały się w ogrodzie tutejszego starostwa w 1917 roku. Wtedy też wstąpił w szeregi Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Jako jeden z najmłodszych ochotników, mając 16 lat, brał udział w powstaniu wielkopolskim. Po odzyskaniu niepodległości służył w 16. Pułku Ułanów Wielkopolskich w Bydgoszczy. W 1926 roku udał się za chlebem do Francji.
Po powrocie do kraju (1932 r.) zaangażował się w działalność organizacji kombatanckich związanych z powstaniem wielkopolskim: Związku Weteranów Powstań Narodowych R.P. 1914-1919 r., Związku Powstańców Wielkopolskich w Szubinie.
<!** reklama>W sierpniu 1939 r. był żołnierzem Kompanii Obrony Narodowej w Szubinie. 24 sierpnia 1939 r. został powołany do Wojska Polskiego i trafił do 9. Pułku Strzelców w Białymstoku. W październiku 1939 roku przeszedł na Litwę, gdzie został internowany, a następnie, w marcu 1940 roku, trafił do niewoli niemieckiej w obozie jenieckim Rastenburg.
<!** Image 3 align=right alt="Image 76873" >Po wyzwoleniu w 1945 r. wrócił do Szubina, do domu przy ul. Winnicy i pracował na siedmiohektarowym gospodarstwie. Zaangażował się też w pracę społeczną. W latach 1948-1963 był radnym Rady Miejskiej w Szubinie, a także ławnikiem Sądu Powiatowego w Szubinie od 1949 r. do 1964 r., od 1948 r. prezesem Spółki Wodnej w Szubinie. Od tego samego roku do 1963 r. był prezesem koła Związku Samopomocy Chłopskiej w Szubinie. W połowie lat 50. zaangażował się w prace Banku Spółdzielczego w Szubinie oraz Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Współpracował również z Hufcem ZHP im. Powstańców Wielkopolskich w Szubinie.
- Byliśmy uczestnikami wspaniałej lekcji patriotyzmu. Chodziliśmy tam z drużynami posłuchać, jak z wielką pasją Jan Sporny opowiada o swoim uczestnictwie w powstaniu wielkopolskim, a także przeżyciach z czasów drugiej wojny światowej. To właśnie przed nim młodzi ludzie składali przyrzeczenie harcerskie – wspomina druhna Benigna Olszewska.
Jan Sporny uhonorowany został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Medalem Za Wojnę Obronną 1939 r., Medalem Zwycięstwa i Wolności, Odznaką Honorową za Zasługi dla Województwa Bydgoskiego, Odznaką Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej. Zmarł 2 marca 1990 r. w Szubinie, pochowany został na miejscowym cmentarzu parafialnym. Skromny krzyż został w ostatnich latach odnowiony przez plastyka Henryka Wojtasa.
