Poeta z darem czytania codzienności

Wojciech Banach, poeta doskonale w Bydgoszczy znany, wydał książkę, którą wychodząc od spraw codziennych i przyziemnych, dotyka tych najważniejszych.

<!** Image 4 align=none alt="Image 217953" sub="Fot.: Tadeusz Pawłowski">

Tom wydany przez oficynę Meander Ewy i Pawła Szydłów nosi zagadkowy tytuł „Odwrócona piaskownica”. Odnosi się do perspektywy, z jakiej patrzy poeta, i do czasu, w jakim wiersze powstawały. Jest to dla poety czas przełomu, gdy po przekroczeniu pięćdziesiątego roku życia dokonuje podsumowań.

W pierwszej z trzech części książki Wojciech Banach przygląda się poetom. Charakterystyczny jest wiersz „Nauka języka”, dedykowany Tadeuszowi Różewiczowi. To jemu pokolenie Banacha (urodzone w latach 50. XX wieku) zawdzięcza poezję „ze strzępów zasłyszanych dialogów i fragmentów”. Taka jest też poezja bydgoszczanina.

<!** reklama>

Banach czerpie z codzienności, ma rzadki dar przetwarzania mikrozdarzeń w materię wiersza. Odczytuje rzeczywistość na sposób symboliczny.

„Czas wyczerpał się/ i ktoś odwrócił piaskownicę” - a Banach zagląda pod jej podszewkę. Odnajduje tam czas dziecięcych zabaw, pierwszych miłości, pierwszych kopniaków od życia. „Przeciwko czemu zamarzłeś dziś w bramie?” - pyta poeta w przejmującym wierszu „Prawie polityczne pytania (z wywiadu z trudnym człowiekiem)”. Jak widać poezja nie musi chować się w językowych gierkach. Może, jak w przypadku twórczości Banacha, mieszkać w sąsiedztwie, na Chłodnej, Zdunach albo nawet „w zsypach i śmietnikach”.