W tygodniu zadzwonił czytelnik. - Jak teraz budują na Górzyskowie, to się w głowie nie mieści - zagaił. W pierwszej chwili nie zrozumiałem, że to wyraz dezaprobaty, a nie uznania. Górzyskowo kojarzyło mi się bowiem z eleganckimi blokami za wysokim ogrodzeniem. Zachęcony przez mojego rozmówcę, zwalczyłem lenistwo i przejechałem się pod wskazany adres przy ul. Gołębiej. Zobaczyłem niemal gotowe - przynajmniej z zewnątrz - dzieło. Gmach pięciokondygnacyjny, estetyczny, o przyciągającej oko elewacji. I gdzie tu problem? W przestrzeni wokół.
Górzyskowo to teraz jedno z najatrakcyjniejszych miejsc do zamieszkania. Blisko centrum, z dobra komunikacją autobusową. Domki jednorodzinne, które wciąż tam dominują, wąskie uliczki, przydomowe ogródki kojarzą się ze spokojem i bezpieczeństwem. Tylko czy taka jest prawda i czy sielskie widoczki nie znikną w tej dzielnicy za lat kilka lub kilkanaście? Zauważyłem, że blok przy Gołębiej przypomina lokalizacją przynajmniej kilka jeszcze budynków w pobliżu: na przykład przy Pawiej i Jaskółczej. Deweloperzy wcisnęli się tam w wąskie działeczki, przypominające kiszki. W efekcie obok pokaźnych bloków - cztery piętra to w końcu niemało - mieści się niewiele więcej poza wąskim chodnikiem, prowadzącym do bramy wyjściowej.
Owszem, współcześni budowniczowie mieszkań dbają o wygody wewnątrz budynku - szerokie klatki schodowe, parkingi pod domem czy przestronne tarasy z ładnym widokiem na resztki starej dzielnicy willowej. Niestety, przyjemności kończą się za drzwiami do klatki schodowej. Gdzie mają bawić się dzieci, skoro przed domem jest tylko ulica? A gdzie zaparkować mają na tej ulicy goście odwiedzający bloki? Już teraz przez Gołębią i sąsiednie uliczki jeździ się slalomem, lawirując pomiędzy stojącymi autami. Podejrzewam, że gdy kolejne wciśnięte między domki bloki zasiedlą nowi mieszkańcy, to uszkodzenia samochodów i nerwowe spięcia pomiędzy kierowcami będą na porządku dziennym.
Zobacz też:
Fordońska szkoła najnowocześniejszą placówką w regionie [zdjęcia]
Wreszcie kwestia sąsiadów mieszkańców czteropiętrowych bloków. W cieniu tego na Gołębiej stoi nieduży klocek domku jednorodzinnego, jakie budowano kilkadziesiąt lat temu. Niczym Pat i Pataszon. Nie wiem, przez ile godzin dziennie do tego mniejszego dociera słońce. Domyślam się, że wszystko to dzieje się w granicach prawa budowlanego i że tereny budowlane na Szwederowie i Górzyskowie są na wagę złota. Oprócz litery prawa jest jednak duch prawa. Nie można budować dobrobyty jednych na krzywdzie drugich. Jest wreszcie jakaś ogólna wizja zagospodarowania tej dzielnicy.
Czyżby sprowadzała się głównie do zabudowywania każdego skrawka ziemi możliwie najwyższymi budynkami mieszkalnymi? Wiadomo, że operatywni inwestorzy potrafią wywierać dużą presję na lokalne władze, ale po to władza jest władzą, żeby była władna taką presję odeprzeć.
Nasz reporter podpytał w ratuszu o sposoby walki ze smogiem tej zimy. Usłyszał o dotacjach na wymianę pieców na ekologiczne (przeznaczono na to w budżecie 590 tys. zł) i kontynuowaniu wymiany pieców w ramach programu KAWKA (obejmie 20 budynków). Oj, coś mi się wydaje, że przy takim rozmachu to my za bardzo ze smogiem nie powalczymy...
60SekundBiznesu - o obniżeniu wieku emerytalnego
