Technikę akwaforty Rembrandt doprowadził do perfekcji. Wypracował specyficzny styl. Odtąd potomni będą już mówić o akwaforcie rembrandtowskiej.
<!** Image 2 align=left alt="Image 13789" >Akwaforta, technika graficzna polegająca na wytrawianiu kwasem rysunku wykonanego na miedzianej płycie, wypełnianiu wytrawionych miejsc farbą i odbiciu na papierze, daje duże możliwości swobodnego rysu.
- Charakterystyczne dla Rembrandta jest umiejętność posługiwania ekspresyjną, a zarazem niezwykle precyzyjną kreska, której zagęszczenia i rorzedzenia wprowadzają w czarno - białej technice głębokie światłocienie - mówi Andrzej Drączkowski, kurator wystawy grafik Rembrandta w toruńskim Domu Eskenów.
Swoje prace artysta często korygował techniką suchej igły, pozostawiającą wokół rytów charakterystyczne suche wiórki. Linia odbita na papierze stawała się pierzasta, włoskowata.
<!** Image 3 align=right alt="Image 13790" >- Te odbitki są najbardziej cenione, ponieważ można było zrobić ich bardzo niewiele, zaledwie kilka. Wiórki w naturalny sposób ścierały się i znikały - opowiada szef muzealnego działu grafiki.
W cyklu portretów zobaczymy m.in „Autoportret z Saskią”, ze słynnych scen biblijnych chociażby „Powrót syna marnotrawnego”, znajdzie się też coś dla miłośników portretów, a nawet aktów.
Wystawa czynna będzie w Domu Eskenów przy ul. Łaziennej 16 do 12 lutego 2006. Rok 2006 ogłoszono oficjalnie Rokiem Rembrandtowskim. Grafiki sprowadzono z Muzeum Miejskiego we Wrocławiu
